زنا در صورت رضایت طرفین و بالغ بودن دختر مهریه ندارد ولی درصورتی‌که دختر بالغ نباشد یا زنای به عنف باشد یا دختر اغفال و ازاله بکارت شود مستحق مهرالمثل است.
هر خراش یک دیه دارد، خواه همه آن‌ها در یک حمله باشد یا در حملات متعدّد.
در فرض سؤال هر دو دیه دارد، مشروط بر اینکه موها در موضعى باشد که فقدان آن عیب محسوب شود، مانند موى سر وابروها و صورت مردان و امثال آن.
هرگاه از بیرون جراحتى بر طحال وارد گردد (مثلاً شکم پاره شود) دیه جائفه دارد (ثلث دیه کامله است) و اگر جراحتى در ظاهر وجود نداشته باشد و تنها از طریق ضربه یا مانند آن نقصى بر طحال وارد شود، باید کارشناسان مقدار نقص عضو را تعیین کرده و با مجموع دیه کامله انسان بسنجند و دیه را حساب کنند، مثلاً اگر به اعتقاد اهل خبره این نقص معادل سى درصد است، سى درصد دیه تعلّق می‌گیرد و اگر کمتر یا بیشتر است به همان صورت ملاحظه می‌شود.
هرگاه شخص مزبور با آگاهى از این امر خودش با مواد منفجره کارکرده و انگشتانش قطع‌شده است، کسى ضامن نیست.
در مورد دو کلیه حکم دیه کامل جارى می‌شود چون موجب هلاکت می‌شود و در مورد یک کلیه اگر شخص زنده بماند، ارش دارد.
باید کارشناسان نظر دهند که این آسیب‌دیدگی عضو داخلى چند درصد کل بدن است (همان‌طور که در مجروحین جنگى محاسبه می‌کنند) و سپس به همان نسبت از دیه کامله محاسبه کنند و اگر هزینه درمان بیشتر شود، احتیاط واجب این است که باقیمانده هزینه درمان را بدهند.
در فرض سؤال تنها مهرالمثل تعلّق می‌گیرد.
احتياط واجب آن است كه ديه را بپردازند، مگر اینکه ورثه میت هم به این معنا موافقت کنند که در این صورت دیه لازم نیست.
در فرض مسئله که ضربه صورت سبب قتل نبوده باید جانى دیه بپردازد و دیه آن اگر به استخوان نرسیده، براى هر زخمى سه شتر است.
