مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وصیت بیش از ثلث درهرحال جایز نیست.

او مى‏تواند در حال حيات خود جانى را عفو كند و نسبت به يك ثلث ديه نيز وصیت نمايد. امّا نسبت به وصاياى ديگر او، احتياط آن است كه ورثه (اگر صغير در ميان آن‌ها نباشد) به آن عمل كنند.

مانعی ندارد.

اگر براى بچه‌ای كه در شكم مادر است وصیتی كند وصیت او صحيح است هرچند هنوز روح نداشته باشد، پس اگر زنده به دنيا آمد بايد آنچه را كه وصیت كرده به او دهند و اگر مرده به دنيا آيد وصیت باطل مى‏شود و آن مال به ورثه مى‏رسد.

درصورتی‌که وصیت‌نامه مطلق بوده و قید و شرطى در آن نباشد، شامل قیمومیت فرزندهایى که عقل کافى پیدا نکرده‌اند می‌شود.

ورثه بعد از اجازه نمى‏توانند از حرف خود برگردند، خواه قبل از فوت اجازه داده باشند يا بعدازآن بنابر احتياط واجب.

رضایت ورثه اول و عمل آن‌ها کافی است.

پدر نمی‌تواند آنچه را بر گردن پسر بزرگ‌تر است به گردن دیگری بیندازد مگر اینکه او راضی به این کار بشود در ضمن مشخص کنند چرا پسر کوچک‌تر کمتر ارث می‌برد درحالی‌که همه پسران در ارث مساوی هستند و پدر نمی‌تواند فرزندان را از ارث محروم کند.

اگر منظورتان نوه و نتیجه‌ای است که درراه است اشکالی ندارد

اين مصالحه درواقع نوعى وصیت است و تنها در ثلث اموالش نافذ است و بهتر اين است كه اگر آن دختر به شرايط عمل كرده از اين وصیت برنگردد.

اگر حج واجب نباشد و ثلث براى همه کفایت نکند باید به ترتیب عمل کنند.

هرگاه كسى چند وصى براى خود معيّن كند چنانچه اجازه داده است هرکدام به‌تنهایی به وصیت او عمل كنند لازم نيست از يكديگر اجازه بگيرند؛ و اگر اجازه نداده است (خواه گفته باشد همه باهم عمل كنند يا نگفته باشد) بايد با نظر يكديگر به وصیت او عمل نمايند و اگر حاضر به همكارى نباشند، يا در تشخيص مصلحت اختلاف كنند، درصورتی‌که تأخير، سبب تعطيل عمل به وصیت يا تأخير آن گردد بايد حاكم شرع ترتيبى دهد كه عمل به وصیت، زمين نماند.