هرگاه به مقدار متعارف فشار دهند تا بعداً از نجس و آلوده شدن کفن جلوگیری شود اشکالی ندارد.
هرچند دلیلی بر کراهت در منابع نیامده است ولی بهتر است در غیر موارد ضرورت، دفن در روز انجام شود.
در صورت اجبار اشكالى ندارد و در ضمن اگر رساله داشته باشيد می‌توانيد نماز ميّت را از روى رساله بخوانيد و تلقين واجب نيست، بلكه مستحب است.
در صورتی که معاند و دشمن حق نباشد مانعی ندارد.
هرگاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد بايد فوراً بچه را در درجه اوّل به‌وسیله شوهرش اگر اهل‌فن است و در درجه بعد توسط زنى كه اهل‌فن باشد و اگر ممكن نيست، از مرد محرمى كه اهل‌فن است استفاده كنند و در غير اين صورت، ناچار بايد از مرد نامحرمى كه اهل‌فن است كمك بگيرند. و از هر طرفى كه سالم بيرون می‌آید بيرون آورند و دوباره شكم او را بدوزند و حتّى الامكان بايد اين كار زير نظر اهل‌فن انجام گيرد و اگر اهل‌فن نباشد، پهلوى چپ را می‌شکافند و بچه را فوراً بيرون می‌آورند.
این کار جایز نیست و مشمول تعزیر است مگر درصورتی‌که ضرورتی ایجاب نماید.
اگر دارای فایده قابل‌توجهی باشد مانعی ندارد.
تأخير دفن میت درصورتی‌که موجب هتك و توهین او باشد جايز نيست.
چنانچه بی‌احترامی نشود اشکالى ندارد.
مطلق قرار دادن جریدتین (دو چوب تروتازه) همراه میت در قبر مستحب است، خواه داخل كفن باشد يا بيرون آن، امّا بهتر این است که یکی از آن‌ها را طرف راست بدن میت نزدیک ترقوه قرار دهند یعنی زیر پیراهن به‌طوری‌که به بدن بچسبد و دومی را طرف چپ میت امّا روی پیراهن یعنی زیر لفافه سرتاسری قرار دهند.
اگر دست به لحد نزنند و روی لحد کسی را دفن کنند و اهانتی به شهید محسوب نشود مانعی ندارد.
