مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چون با لعان از هم جدا می‌شوند به‌طور طبیعی ارث نمی‌برند و به دلیل اینکه لعان حکم طلاق قطعی را دارد و قابل بازگشت نیست در صورت فوت یکی از زن یا شوهر در طول مدت عده نیز ارث نمی‌برند.

دلیلی بر استحباب نداریم، فقط در نخستین بار که میّت را دفن می‌کنند در روایات این کار واردشده است.

هرگاه انسان باخبر شود كسى او را وصی خود كرده، چنانچه به اطّلاع وصیت‌کننده برساند كه حاضر به قبول وصیت نيست و او بتواند ديگرى را وصی خود كند وصیت اوّل باطل مى‏شود، ولى اگر پيش از مردن او باخبر نشود، يا باخبر شود امّا به او اطّلاع ندهد كه حاضر به قبول وصیت نيست، يا اطّلاع دهد و او دسترسى به شخص ديگرى نداشته باشد، احتياط واجب آن است كه به وصیت عمل كند، مگر اين‏كه مشقّت شديدى داشته باشد.

در مواردی مرد دو برابر زن ارث می‌برد؛ و در مواردی دیگر ارث بین زن و مرد به‌صورت مساوی تقسیم می‌شود؛ و گاهی زن دو برابر مرد ارث می‌برد.

در صورت ضرورت مانعی ندارد.

هیچ‌کدام مناسب نیست.

معیار بزرگ‌تر بودن از نظر سن است و در صورت تساوى آنها در سن، در میان همه آنها تقسیم می‌شود.

حرام نیست ولی کار مناسبی به نظر نمی‌رسد.

می‌تواند بعداً به قصد رجاء بخواند.

هرگاه زوج یا زوجه از دنیا برود و وارث دیگرى نباشد، اگر زوجه از دنیا برود تمام مال از آنِ زوج است و اگر زوج از دنیا برود، یک‌چهارم مال از آنِ زوجه و بقیّه به امام (علیه‌السلام) تعلّق مى‌گیرد؛ و در زمان ما باید به دست حاکم شرع برسانند؛ و اگر واقعاً آن زن نیازمند باشد، حاکم شرع مى‌تواند همه یا قسمتى از آن را به او بازگرداند.

درصورتی‌که میّت محب اهل‌بیت علیهم السّلام باشد مانعی ندارد.

اگر میّت، منافق است چهارتکبیر اوّل را بگوید و تکبیر پنجم را نگوید و اگر مجهول‌الحال است بعد از تکبیر چهارم بگوید: «اَللّهُمَّ اِنْ کانَ یُحِبُّ الْخَیْرَ وَ اَهْلَهُ فَاغْفِرْ لَهُ وَ ارْحَمْهُ وَ تَجاوَزْ عَنْهُ» و اگر طفل است بگوید: «اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ لاَِبَوَیْهِ وَ لَنا سَلَفاً وَ فَرَطاً وَ اَجْراً».