مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر به مرحله ظهور و بروز رسیده باشد چنانچه  قبل از عقد اطلاع نداشته،  از عیوب فسخ محسوب می شود و می توانند عقد را فسخ نمایند اما اگر بعد از چندین سال مبتلا به این بیماری شده باشند اگر به گواهى اهل اطّلاع این بیمارى در مرحله اى باشد که موجب سرایت و خطر گردد و شوهر حاضر به طلاق دادن زن نباشد، زن مى تواند طلاق خود را به وسیله حاکم شرع بگیرد و مرد نیز در این گونه موارد مى تواند زن را طلاق بدهد. ‌

کافی است تنها یک آیه که معنای کاملی دارد را بگویید، مثلاً بگویید قل هو الله احد.

اگر خوف بیماری باشد اشکال ندارد و نماز صحیح است.

احتیاط آن است که علاوه بر قضا برای هرروز کفاره عذر بدهد.

چون نذر شما مربوط به زمان خاصی بوده و در آن زمان به حاجت خود رسیده اید باید به عمل کردن به نذر خود ادامه دهید.‌

در صورتی که بعضی از پسران یا آشنایان بتوانند شوهر را اداره کنند و زن سایر شرایط استطاعت را داشته باشد واجب است به حج برود و اجازه شوهر در حج واجب شرط نیست.‌

الف): اين حكم شامل چنين شخصى نمى‌شود.ب): اين مقدار براى اثبات احرام كافى نيست؛ بنابراين نمى‌توانيد او را محرم حساب كنيد. ج): انجام طواف نساء در اين مورد موافق احتياط است و عمل نايب در فرض كافى است. د): قربانى لازم نيست. هـ): اگر واجب الحج بوده، بايد براى او حج بجا آورند و آنچه شما بجا آورده‌ايد كافى نيست. و): به فتواى مرجع تقليد نايب عمل مى‌شود.

هرگاه محرم براثر بيمارى قادر بر انجام طواف نباشد تا وقت طواف تنگ شود، اگر ممكن است، او را به نحوى ببرند و طواف دهند (هرچند بر دوش بگيرند، يا بر چرخ يا تخت بنشانند. البتّه با رعايت شرايط و احكام طواف در حدّ ممكن) و اگر به اين شكل هم ممكن نباشد، براى او نايب مى‌گيرند.

هرگاه بيمار باشد و نتواند لباس معمولى خود را در ميقات از تن درآورد، كافى است نيّت احرام كند و لبّيك بگويد و در صورت امكان لباس‌های معمولى را موّقتآ درآورد و لباس احرام بپوشد و محرم شود و بعداً اگر ناچار است لباس معمولى خود را به تن كند و اگر در ميقات اين كار ممكن نشد و بعداً حال او براى پوشيدن لباس احرام مساعد شد، احتياط واجب آن است كه اگر توانايى دارد به ميقات برگردد و مجدداً احرام ببندد و اگر بازگشت به ميقات میسر نبود، از همان‌جا لباس را عوض مى‌كند و تجدید احرام لازم نيست.

چنانچه مادر قبلاً مستطيع بوده و در رفتن به حج کوتاهي کرده و اين بيماري ادامه دارد بايد يک نفر از طرف او به حج برود و اگر پیش‌ازاین مستطيع نبوده است با رضايت او ممکن است يکي از فرزندان براي خود حج بجا آورند.

هرگاه كسى قدرت مالى پيدا كند و در زمان‌ قدرت، براثر پيرى يا بيمارى، توانايى انجام حج نداشته باشد، حج بر او واجب نيست؛ هرچند احتياط مستحب آن است كه اجير بگيرد.

نسبت به بیماری‌های متعارف لازم است اما بیماری‌های خاص دلیلی ندارد.