دعای ناف گردان
دعای نافه گردون که برا پسر شدن جنین انجام میدن ریشه شرعی داره یانه؟
دعایی تحت این عنوان در منابع معتبر نیامده است ولی در کتاب حلیه المتقین و مفاتیح الجنان دعای مناسبی برای این مقصود وجود دارد.
دعایی تحت این عنوان در منابع معتبر نیامده است ولی در کتاب حلیه المتقین و مفاتیح الجنان دعای مناسبی برای این مقصود وجود دارد.
ملاك انجام عبادات و تكاليف شرعى ازنظر قرآن و روايات رسيدن به «بلوغ شرعى» است.
تقليد از زمان رسول خدا صلیالله علیه و آله بهصورت سادهتر از امروز وجود داشته و اصحاب ائمّه نيز بعضاً تقليد مىكردند و بسيارى از اصحاب ائمّه از علماى محل خود تقليد مىكردند.
احكام شرع را بايد از طرقى كه در ابتداى رسالهها نوشتهشده گرفت: از مجتهد بلا واسطه، يا از رساله او، يا از افراد مسئلهدان؛ و بر روحانیون محترم لازم است كه در منابر خود به بحث احكام اهمیت دهند.
تقليد شما اشكالى ندارد.
یکی از نشانههای بلوغ در پسران كامل شدن 15 سال قمرى و وارد شدن در 16 سالگى است؛ هرسال شمسى 11 روز بيشتر از سال قمرى است بنابراین با محاسبه اين تفاوت و احتساب سال كبيسه، زمان بلوغ در پسران به سال شمسى حدوداً 14 سال و 6 ماه و 20 روز مىباشد. دیگری بيرون آمدن منى و آخری روييدن موى درشت بالاى عورت که هرکدام زودتر ظاهر شود فرد بالغ شده است.
درصورتیکه بهاندازه کافى شعور و تمییز داشته باشند که بتوانند عبادات را انجام دهند، مکلّف به تکالیف شرعیّه هستند.
گاهي ميان متديّنين در امور عبادي ازجمله غسل و وضو يا اعمال حج و امثال آن وسواس ايجاد میشود که متأسفانه گاهي باعث ترس و خستگي از عبادت و يا ترک آن میگردد، البته ممکن است وسواس در امور اعتقادي و عادي زندگي نيز اتفاق بيافتد که از بحث ما خارج است هرچند راهحلها در مورد آنها نيز تقريباً يکسان است. درجات وسواس متفاوت است و در بعضي بسيار پيشرفته است و بايد درمان شود تا عواقب نامناسبي نداشته باشد.
این کار شرعاً اشکالی ندارد.
اگر در نقل احكام شرعيّه عمداً دروغ گويد، مثلاً واجبى را غير واجب و حرامى را حلال ذكر كند، اگر منظورش نسبت دادن آن حكم به خدا يا پيغمبر صلیالله عليه و آله باشد، روزهاش بنا بر احتیاط واجب باطل است و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است كار حرامى كرده، امّا روزهاش باطل نمیشود و كسى كه بدون اطّلاع، حكم مشكوكى را نقل میکند، نيز همين حكم را دارد.
هرگاه روزه خود را عمداً باطل كند، بعد به مسافرت برود، كفّاره از او ساقط نمیشود، ولى اگر عمداً روزه خود را باطل كند بعد عذرى مانند حيض يا نفاس يا بيمارى براى او پيدا شود كفّاره بر او واجب نيست.