هرگاه نذر شخص شربت خنک و امثال آن بوده و زمان آن در روزهاي سرد واقع‌شده است می‌تواند چيزي که مناسب با فصل است بدهد؛ مانند شير گرم و چاي و امثال آن.
رفت‌وآمد به اين مناطق بعد از انجام عمره تمتّع مانعى ندارد و در عمره مفرده، هرگاه قبل از گذشتن ماهى كه در آن عمره انجام داده، خارج شود و بازگردد، تكرار عمره لازم نيست؛ امّا اگر در ماه بعد برگردد، بايد از همان مسجد تنعيم محرم شود و عمره به‌جا آورد، مگر این‌که شغلش به‌طور مرتّب رفت‌وآمد به بيرون حرم باشد.
در صورت امكان بايد لباس احرامتان را تطهير كنيد و اگر مشكل است به بعد موكول مى‌كنيد.
درصورتی‌که پزشك سهل‌انگاری نكرده باشد و از بيمار يا اولياى وى برائت گرفته باشد ضامن نيست.
در صورت شك اعتنا نكنيد و اگر يقين داشته باشيد كه از خارج حرم آورده‌اند از آن‌ها براى رمى استفاده نكنيد، مگر این‌که مدّتى بماند و جزء مشعر محسوب شود.
هرگاه منى در ادرار مستهلك شود، يعنى به‌صورت چيز ناپيدايى درآید، موجب جنابت نمی‌شود، ولى اگر منى به‌طور آشكار دفع گردد بايد غسل كند و اگر مشقّت دارد تيمّم نمايد. ولى در این‌گونه موارد معمولاً از قبيل قسم اوّل است.
مراقبت لازم است و اگر مراقبت نکند کفّاره آن یک کفِّ طعام است بنا بر احتیاط واجب.
طواف باطل نمى‌شود و اگر از روى لباس لمس کرده است كفّاره‌اى هم ندارد، حتّى اگر خدای‌نکرده از روى عمد باشد، ولى مسلماً گناه کرده است و بايد مراقب دام‌هاى شيطان بود.
اگر موجب كار حرامى نشود اشكالى ندارد. ولى سزاوار است مسئولين كشورهاى اسلامى برنامه‌ای براى جدا ساختن مراكز تحصيلى پسران و دختران تنظيم نمايند.
بايد از طريقى كه مشكلات آن كمتر استفاده كرد و اين منوط به تشخيص اهل خبره است.
درصورتی‌که مصلحت ايجاب كند اين كار لازم است.
اگر به اميد این‌که بتواند آن را كامل كند انجام داده و او را جابه‌جا نكردند، نماز او صحيح است و اگر كمى جابه‌جا كنند، به‌طوری‌که صورت نماز به هم نخورد و در حال جابه‌جايى سكوت كند، آن نيز مانعى ندارد.
درصورتی‌که از يافتن صاحبان آن مأيوس باشيد بايد آن را از طرف صاحب اصلى به نيازمندى صدقه دهيد.
