دیه‌ی شکسته شدن و جراحات فک
با توجّه به اینکه در فقه و کتب مربوطه ازجمله جواهر و لمعه و تحریر الوسیله دیه قطع لحیین مشخص شده و در تعریف لحیین آورده‌اند «هما العظمان اللذان متلقاهما الذقن و یتصل طرف کل واحد منهما بالاذن من جانبى الوجه و علیه ما نبات الاسنان السفلى» و از طرفى در لغت فارسى و عرب، انسان داراى 2 فک (آرواره) پایین و بالا است و لحیین بر اساس تعریف مذکور فقط شامل فکّ پایین می‌شود، حال در هر یک از فروض 1 ـ قلع 2 ـ شکستن فکّ بالا (قطع نظر از دندان‌های بالا) دیه مربوطه چگونه محاسبه می‌شود و آیا فرض اوّل مشمول ارش و فرض دوّم داخل در هاشمه است؟
فکّ بالا جزئى از استخوان صورت است و چنانچه آن را بشکنند احکام شکستن استخوان بر آن جاری می‌شود و فک پایین دیه کامله دارد و کارى به لحیین ندارد.
