مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

جايز است; ولى بايد به شكلى باشد كه بدآموزی يا مفسده ديگرى بر آن مترتّب نشود.

ازدواج با مبتلايان به ايدز باطل نيست، ولى چنانچه اطّلاع نداشته قابل‌فسخ است. امّا احتياط آن است كه زن با اجازه حاكم شرع خود را مطلقه كند؛ و درهرصورت، اگر آميزش خطر ابتلا به ايدز را به همراه داشته باشد، جايز نيست.

الف) چنانچه بيمارى آن‌ها در حد خطرناك بوده باشد اشكال دارد.ب) درصورتی‌که بيم خطراتى می‌رود بر پزشك لازم است كسان بيمار و همسرش را در جريان قرار دهد.ج) هرگاه زن آلوده شود شوهر می‌تواند او را طلاق دهد و اگر مرد آلوده شود زن می‌تواند از حاكم شرع تقاضاى طلاق كند؛ و درصورتی‌که بيمارى مرد خطرناك باشد زن ناشزه محسوب نمی‌شود.د) درصورتی‌که در مرحله خطرناكى باشد بايد اعلام كند.

اگر زيان مهمی داشته باشد، مانعى ندارد.

درصورتی‌که آينده جنين بسيار خطرناك باشد و در ماه‌های نخستين باشد اسقاط جنين اشكالى ندارد.

اگر به گواهى اهل اطّلاع این بیمارى در مرحله‌ای باشد که موجب سرایت و خطر گردد و شوهر حاضر به طلاق دادن زن نباشد، زن می‌تواند طلاق خود را به‌وسیله حاکم شرع بگیرد و مرد نیز در این‌گونه موارد می‌تواند زن را طلاق بدهد.

اگر به مرحله ظهور و بروز رسیده باشد چنانچه  قبل از عقد اطلاع نداشته،  از عیوب فسخ محسوب می شود و می توانند عقد را فسخ نمایند اما اگر بعد از چندین سال مبتلا به این بیماری شده باشند اگر به گواهى اهل اطّلاع این بیمارى در مرحله اى باشد که موجب سرایت و خطر گردد و شوهر حاضر به طلاق دادن زن نباشد، زن مى تواند طلاق خود را به وسیله حاکم شرع بگیرد و مرد نیز در این گونه موارد مى تواند زن را طلاق بدهد. ‌

اگر یقین دارد که این کار برای او خطر دارد نوعی خودکشی محسوب می شود.‌