كسانى كه محاسن دارند، چنانچه پوست صورت از لاى موها پيدا باشد بايد آب را به پوست برسانند و اگر پيدا نباشد شستن روى مو كافى است و رسانيدن آب به زير آن لازم نيست.
هرگاه مکلف شك كند كه موى صورت او به اندازه اى است كه پوست از لاى آن پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب هر دو را بشويد.
مسح بايد روى پوست و لمس دست بر پا باشد و مسح كردن روى جوراب (ولو نازک) و كفش فايده ندارد، مگر در حال تقيّه و اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند آن نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد كافى است روى آنها مسح كند و اگر روى كفش نجس است، بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند.
درصورتی‌که امکان پاک‌کردن آن نیست، روی آن را با چسب ببندید و غسل و وضوی جبیره ای بگیرید.
هرگاه چیزی که دارای جرم بوده و مانع رسیدن آب باشد بر روى اعضا در وضو یا غسل موجود باشد باید آن را برطرف کند و در غیر این صورت مانعى براى وضو نیست هر چندرنگ یا چربى داشته باشد ولى چنانچه مانعی در اعضا وجود داشته باشد که مانع از وصول آب وضو یا غسل باشد و نمی توان آن را فعلاً برطرف کرد، باید مطابق دستور وضوى جبیره عمل کند.
در فرض سؤال لازم است بيخ موها يا پوست سر که روغن و مانند آن ندارد را مسح کنند.
این مقدار چربى که در موها و بدن وجود دارد، معمولاً مانع از رسیدن آب نمی باشد، مگر این که بیش از اندازه باشد که باید برطرف شود.
درصورتی‌که موادّ آرايشى مورداستفاده جرم زيادى، كه مانع از رسيدن آب به پوست صورت است، نداشته باشد غسل صحيح است و شستن با صابون لازم نيست.
اين كار درصورتی که آرايش تند محسوب نشود و منشأ فساد نگردد جايز است و درهرحال براى غسل اشكالى ندارد، زيرا چيزى نيست كه روى پوست را بپوشاند و اگر روى پوست باشد بايد در صورت امكان به هنگام غسل برطرف شود.
در صورتى که با پوست بدن تماسّ نداشته باشد اشکالى ندارد.
در صورتى که با پوست بدن تماسّ نداشته باشد اشکالى ندارد.
در فرض سوال، به همان صورت آب بکشید و بعد تیمم نیز انجام دهید.
