در صورتیکه شی حرام غیر از نجاست آدمی باشد تخم مرغ او حرام نمی شود و اگر نجاست آدمی باشد باید تا 3 روز غذای پاک به او بدهند و بعد از آن حلال می شود.
هرگاه خود سفر حرام نباشد و به‌منظور كار حرامى نيز سفر نمی‌کند، ولى در اثناء سفر، معصيت يا معصیت‌هایی انجام می‌دهد، مثل اينكه در سفر شراب بخورد، يا غيبت كند و به مردم ظلم نمايد، نماز او شكسته است.
اگر سفر انسان حرام نيست، ولى در زمين غصبى مسافرت می‌کند، بنا بر احتياط واجب جمع میان نماز شكسته و تمام كند، يعنى هم نماز دورکعتی و هم چهار ركعتى به‌جا آورد.
اگر به‌قصد معصيت سفر نكرده باشد، ولى در بين راه قصد او تغيير كند و بقيّه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند، امّا آنچه را قبلاً شكسته خوانده است اشكالى ندارد.
با نذر نمى توان حلال را بر خود حرام کرد، ولى اگر نذر کرده که مازاد بر شأن را در راه خدا انفاق کند باید به نذر خود عمل نماید، ولى اگر عمل نکرده گناه کرده و احتیاط آن است که در هر سال یک بار کفّاره شکستن نذر بدهد.
در صورتى که قبله یا نام خدا فراموش شود، ذبیحه حلال است، بقیّه اشکال دارد.
اگر حيوان حلال گوشتى را با رعایت شرايط شرعی، سر ببرند خوردن گوشت آن حلال است، خواه اهلى باشد يا وحشى، مگر حيوانى كه انسانى با آن وطى و نزديكى كرده كه گوشت آن و حتّى گوشت بچه آن حرام است و همچنين حيوانى كه نجاستخوار شده، مگر اين كه با دستورى كه در شرع معيّن گرديده، آن را غذاى پاك بدهند و پاك كنند.
ذبیحه تمام مسلمانان حلال و پاک است؛ مگر ناصبى ها و خوارج و مانند آنها.
ذبیحه اهل کتاب حلال نیست؛هرچند پاک است.
اگر حيوانى را با تير بزند، بعد در آب بيفتد و بداند كه به واسطه تير و افتادن در آب جان داده است حلال نيست، بلكه اگر شك كند كه فقط به خاطر تير بوده يا نه حلال نمى باشد.
در صورتى که مى داند شکار به وسیله همان تیر از بین رفته، گوشت آن حلال است.
هرگاه بدن حیوان را سوراخ کند و خون از آن بیاید حلال است ولی اگر موقعی به شکار برسند که نمرده باید آن را سر ببرند.
