آب وضو و فضايى كه در آن وضو مى گيرد و جايى كه آب وضو در آن می ریزد و ظرف آن بنا بر احتياط واجب مباح باشد، بنابراین وضو با آب غصبى يا آبى كه معلوم نيست صاحبش راضى باشد، بنا بر احتیاط واجب باطل می باشد.
هرگاه فراموش كند آب غصبى است و با آن وضو بگيرد وضويش صحيح است، مگر اين كه خودش آب را غصب كرده باشد كه در اين صورت اشكال دارد.
وضو صحیح است؛ ولی تصرف در کفش غصبی جایز نیست.
هرگاه آب وضو در ظرف غصبی است و غير از آن آب ديگرى ندارد، بايد تيمّم كند و اگر وضو بگيرد بنا بر احتیاط واجب باطل است، خواه وضو را به‌صورت ارتماسى بگيرد و يا با دست آب را برداشته به صورت و دست بريزد، امّا می‌تواند آبى را در ظرف ديگرى بريزد و از آن وضو بگيرد.
احتياط واجب آن است كه مكان نمازگزار مباح باشد، نماز در ملک غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى اشكال دارد.
كسى كه ناچار است نماز واجب را سواره بخواند چنانچه مركب يا صندلى و زين آن غصبى باشد و مجبور نباشد بر آن مركب نماز بخواند نماز او اشكال دارد، همچنين است اگر بخواهد در حال اختيار نماز مستحبى را سواره بخواند، بنابراین بین نماز مستحب و واجب فرقی وجود ندارد.
درصورتی‌که کسی در زمین غصبی گرفتار باشد و نتواند ازآنجا خارج شود نمازخواندن در آنجا مانعی ندارد، اما اگر گرفتار نباشد، باید رضایت مالک را جلب نماید و یا بجای دیگری برود و در آنجا نماز بخواند.
درصورتی‌که با دلیل معتبری ثابت نشود زمین آنجا غصبی است میتوان از آن استفاده نمود.
الف: درصورتی‌که ادعای آن شخص با دلیل قطعی ثابت نشده باشد نمازخواندن در آن مسجد اشکالی ندارد.ب: معمولاً کسی بدون اجازه صاحب زمین آن را به مسجد ملحق نمی‌کند ولی اگر الحاق بدون اجازه صورت گرفت، جایز نیست و نماز نخوانند.ج: هرگاه زمین به‌طور یقین غصبى باشد، هیچ‌یک از این تصرفات درست نیست.
نماز او باطل نیست ولی نباید در چنین وسایلی تصرف کند. البته مواد آرایشی نباید مانند لایه‌ای روی پیشانی را بپوشاند و مانع رسیدن مهر به آن در حال سجده شود.
در صورت همراه داشتن شیء غصبی، نماز باطل نیست. ولی بهتر ترک آن است.
اقتدا کردن به او مانعی ندارد.
