عدم فرق در کیفیت غسل مردان و زنان
آیا کیفیّت غسل زنان با مردان متفاوت است، یا تفاوتى ندارد؟
در فرض سؤال تفاوتى ندارد.
در فرض سؤال تفاوتى ندارد.
طريقه نماز خوف:نمازهاى چهار ركعتى تبديل به دو ركعت میشود و مأمومان به دو گروه تقسيم میگردند:گروه اول، یکرکعت نماز را با امام میخوانند، امام پس از اتمام یکرکعت توقف میکند، اين گروه یکرکعت ديگر را به تنهائى انجام میدهند و به جبهه جنگ بازمیگردند.آنگاه گروه دوم از ميدان بازمیگردند، جاى آنها را میگیرند و ركعت اول نماز خود را به ركعت دوم امام اقتدا میکنند و ركعت دوم را بهطور فرادا انجام میدهند.شرح بیشتر در تفسیر نمونه ذیل آیه 102 سوره نساء آمده است.
هر يك از خطبهها بايد مشتمل بر امور زير باشد:1 حمد و ثناى الهى. (به هر لفظى که حمد الهى محسوب شود جایز است; ولى احتیاط مستحب آن است که به لفظ جلاله «اللّه» باشد و پسازآن به ثناى الهى بپردازد.)2 صلوات بر محمد و آل محمد.3 وعظ و ارشاد و سفارش به تقواى الهى.4 خواندن يك سوره كوتاه در هر خطبه مانند سوره قل هو الله، قل يا أيّها الكافرون يا سوره والعصر (بنا بر احتياط واجب).5 بنا بر احتياط واجب براى خود و مؤمنين و مؤمنات استغفار كند و در خطبه دوم ائمّه هدى (ع) را هنگام صلوات و درود یک نام ببرد. بنابراين خطبه اوّل شامل پنج قسمت و خطبه دوم شامل شش قسمت است. امام بايد خطبهها را در حال قيام بخواند و میان دو خطبه جلوس مختصرى بنمايد و صداى خود را در حدّ مقدور به نمازگزاران برساند و وعظ و ارشاد را به زبان قابلفهم براى مردم ايراد كند.
کسى که پشت ستون ایستاده، اگر از طرف راست یا چپ، بهواسطه مأموم دیگر به امام متصل باشد کافى است.
اقتدا در اين صورت اشكال دارد مگر اینکه در ركوع اوّل (خواه در ركعت اوّل باشد يا ركعت دوّم) برسد، ولى اقتدا كردن پسازآن، مشكل است.
صیغه این است که بگوید این محل را برای خدا وقف مسجد کردم و اگر زمینی را تحویل دهد و در آنجا بهعنوان نماز بخوانند این عمل خود جایگزین صیغه میشود.
در نماز جماعت، یکى از نمازگزار آنکه داراى تقوا و عدالت است پیشاپیش جمعیت میایستد و دیگران در صفوفى منظّم، پشت سر او و هماهنگ با او نماز را بجا میآورند. کسى که در این نمازِ دستهجمعی، پیشاپیش جمعیت میایستد «امام جماعت» است و کسى که پشتِ سر او، در نماز از او پیروى میکند «مأموم» است.
بايد بلند بخواند، مگر در مواردى كه ناچار از اخفات باشد.
به نيّت نماز ادا بخواند و قصد وجوب و استحباب لازم نيست.
هرگاه قصد بازگشت به وطن سابق را جهت سكونت مستمر داشته باشد نماز کامل و روزه صحیح است، ولى اگر عملاً مدّت طولانى گذشته (مثلاً پنج سال) و هنوز بازنگشته، اعراض عملى حاصلشده و نماز و روزهاش در آنجا شكسته است. البته چنانچه سالی سه الی چهار ماه، هرچند بهصورت پراکنده در آنجا سکونت داشته باشد، نماز کامل و روزه نیز صحیح است.
از نمازهايى كه بهجا آوردن آن به اميد ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است در ركعت اوّل بعد از حمد بهجاى سوره اين آيه را میخواند: «وَ ذَا النُّونِ اذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ انْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ انْ لا اله إلَّاانْتَ سُبْحانَكَ انّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤمِنينَ» و در ركعت دوم بعد از حمد بهجاى سوره اين آيه را بخواند: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إلَّاهُو وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إلَّايَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الْأرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يَابِسٍ إلَّافى كِتابٍ مُبينٍ» و در قنوت آن بگويد: «اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى لا يَعْلَمُهَا إلَّاانْتَ انْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِى كَذا وَ كَذا» و بهجاى كلمه كذا و كذا حاجتهاى خود را گفته، سپس ادامه دهند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَأَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لِى».