كسى كه مسائل نماز يا شکيات و سهويّات را نمىداند و احتمال مىدهد در نمازش پيش آيد بايد براى يادگرفتن این‌ها نماز را از اوّل وقت تأخير بيندازد، ولى اگر اطمينان دارد كه می‌تواند نماز را به‌طور كامل تمام كند جايز است در اوّل وقت مشغول نماز شود.
احتیاط واجب آن است که به نیت «مافی الذمه» بجا آورد.
درصورتی‌که در يادگيري احکام کوتاهي نکرده است نمازهاي سابق صحيح است ولي از اين به بعد مراعات نمايد.
چنانچه در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده نمازها صحیح است ولی بعدازاین تکرار نکند.
بايد قرائت و ذكر نماز را صحيح بخواند و اگر نمىداند ياد بگيرد، امّا كسانى كه نمىتوانند تلفّظ صحيح را ياد بگيرند بايد همان‌طور كه مىتوانند بخوانند و براى چنين اشخاصى بهتر است كه تا مىتوانند نماز خود را با جماعت به‌جا آورند.
كسى كه درياد گرفتن قرائت و ذكر نماز كوتاهى كرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ‌شده احتياط واجب آن است كه با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.
باید تلاش کند که یاد بگیرد ولی اگر به‌هیچ‌وجه نتواند نماز او صحیح است.
