بايد درجایی نماز خواند كه بتوان واجبات را انجام داد، پس درجایی كه سقف آن كوتاه است و نمی‌توان ايستاد يا جاى ركوع و سجود ندارد نماز باطل است، البته اگر مجبور باشد و ناچار باشد نماز اشکالی ندارد.
اگر لباس او منحصر به غصبى است و می‌تواند برهنه نماز بخواند باید به دستورى که براى برهنگان وجود دارد عمل کند؛ به‌این‌ترتیب که: چنانچه احتمال می‌دهد تا آخر وقت لباس مناسبی پیدا کند، احتیاط آن است که نماز را به تأخیر اندازد و اگر پیدا نکرد چنانچه کسى او را می‌بیند باید نشسته نماز بخواند و عورت خود را به این وسیله بپوشاند و اگر کسى او را نمی‌بیند ایستاده نماز بخواند و بنا بر احتیاط واجب عورت را با دست بپوشاند و رکوع و سجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پایین‌تر بیاورد.
فاصله شدن دو تا سه نفر، ضرری به اتصال نمی‌زند و نیز اگر یقین نداشته باشید که این کار آن‌ها از روی عمد بوده یا اشتباه، حمل بر صحت کنید.
تكرار كردن آيات حمد و سوره يا ذكرهاى ركوع و سجود و تسبيحات براى ثواب يا براى احتياط مانعى ندارد، امّا اگر به خاطر وسوسه باشد اشكال دارد.
چنانچه حالت رکوع داشته باشد نه سجود، گذاشتن پیشانی به مهر ضرری نمی‌رساند ولی اگر شبیه به حال سجده بوده باید اعاده نماید.
طول دادن ركوع و سجود و قنوت و خواندن سوره‌های طولانى در قرائت، موالات را به هم نمی‌زند، بلكه افضل است، البته سکوت زیاد موالات نماز را به هم می‌زند.
هرگاه بعد از سلام نماز شك كند كه نمازش صحيح بود يا نه خواه شك مربوط به عدد رکعت‌های نماز باشد يا شرايط نماز، مانند قبله و طهارت و يا اجزاى نماز مانند ركوع و سجود، به شک خود اعتنا نمی‌کند.
هرگاه بعد از ركوع يا سجود بداند ذكر واجب را گفته امّا نمی‌داند با شرايط و به‌طور صحيح انجام داده يا نه به شک خود اعتنا نكند.
