اگر شخص براى امرارمعاش به شكار برود و طبق ضوابط عمل نماید سفر او حلال و نماز را باید شكسته بخواند، همچنين اگر شکار براى فراهم كردن درآمد بيشتر باشد؛ امّا اگر براى لهو و تفريح و خوش‌گذرانی به شكار می‌رود یا ضوابط را رعایت نمی‌کند، سفر او حرام و نماز را بايد تمام بخواند.
ذبح را یاد بگیرید ولی با توجه به سوال عدم رعایت قبله ضرری به حلال بودن آن نمی زند.
سگ و خوك به واسطه سر بريدن و شكار كردن پاك نمى شود و گوشت آنها نيز حرام است و حيوان حرام گوشتى كه درنده و گوشتخوار است مانند گرگ و پلنگ اگر با دستور شرعی ذبح، سرببرند يا با اسلحه شكار كنند پاك است، ولى گوشت آن حلال نمى شود، همچنين اگر با سگ شكارى آن را شكار كنند.
در صورتي که شکار براي نياز زندگي يا براي کسب و کار باشد، و طبق ضوابط صورت گيرد، شرعا جايز است. ولي شکار کردن به عنوان تفريح و خوشگذراني هر چند گوشت آن را مصرف کنند شرعا حرام است، و لذا، در چنان سفري به عنوان سفر حرام نماز و روزه تمام خواهد بود. البته خوردن گوشت شکاري که احکام شکار در آن رعايت شده اشکالي ندارد. اما صيد ماهي به قصد تفريح مانعي ندارد و شامل اين حکم نمي شود.
در فرض سؤال، تنها در صورتی که زنده باشد و آن را ذبح کند، حلال است.
شکار حیواناتی که در شب قدرت بر فرار ندارند جایز نیست.
هنگام به كار بردن اسلحه نام خدا را ببرد، ولى اگر فراموش كند اشكالى ندارد.
در صورتى که مى داند شکار به وسیله همان تیر از بین رفته، گوشت آن حلال است.
هرگاه بدن حیوان را سوراخ کند و خون از آن بیاید حلال است ولی اگر موقعی به شکار برسند که نمرده باید آن را سر ببرند.
هرگاه با اسلحه يا سگ غصبى، حيوانى را شكار كند، شكار حلال است و مال او مى شود، ولى گذشته از اين كه گناه كرده بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
اگر با شمشير يا سلاح ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با رعایت شرايط شرعی شکار، حيوانى را دونيم كند و سر و گردن در يك قسمت باقى بماند اگر وقتى برسد كه حيوان جان داده است، هر دو قسمت حلال است، همچنين اگر زنده باشد ولى وقت براى سر بريدن تنگ باشد امّا اگر وقت براى سر بريدن دارد آن قسمت كه در آن سر نيست حرام است و آن قسمت ديگر كه سر دارد اگر مطابق دستورشرع ببرد حلال است.
