مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

برخی اشاره به چنین غسلی کرده‌اند و تنها به‌قصد رجا (به امید رسیدن به ثواب) می‌توان این کار را انجام داد.

اگر اميد دارد كه عذرش مرتفع گردد، احتياط مستحب آن است كه تا آخرين فرصت صبر كند؛ اگر عذر برطرف نشد تيمّم كند؛ ولى اگر يقين دارد برطرف مى‌شود بايد صبر كند.

مى‌تواند درجایی كه مقدور است بخواند و صبر كردن براى نزدیک‌تر خواندن لازم نيست.

لازم است صبر كند و نمازش را به مقدارى كه مى‌تواند اصلاح كند.

چنانچه بيمار مأيوس از بهبودى خود باشد، يا معذور نااميد از برطرف شدن عذر گردد، واجب است نايب بگيرد و اگر مأيوس نيست بهتر است صبر كند و اگر يقين به بهبودى يا برطرف شدن عذر دارد، لازم است صبر كند.