كسى كه از طريق حرام جُنُب شود، خواه به‌واسطه زنا باشد، يا لواط و يا استمناء، عرق او نجس نيست، ولی احتياط مستحب آن است كه از عرق جُنُب از حرام پرهيز شود و مادام كه بدن يا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنا بر احتياط واجب.
استمنا فقط تعزیر دارد و مقدار آن بسته به مصلحتی است که قاضی تشخیص می دهد.
اگر راهی دارد باید از طریق همسر هرچند با انجام ازدواج موقت اقدام نماید در غیر این صورت در موارد ضروری به‌قدر ضرورت اشکالی ندارد.
چون درواقع نیت مبطل کرده است روزه باطل‌شده ولی کفاره ندارد.
اگر روزه‌دار به‌قصد بيرون آمدن مني، استمناء (خودارضايي) کند روزه‌اش باطل می‌شود هرچند مني از او بيرون نيايد؛ اما اگر بی‌اختیار در حال خواب يا بيداري بيرون آيد، روزه باطل نمی‌شود.
هرگاه روزه‌دار می‌داند كه اگر در روز بخوابد محتلم می‌شود، يعنى در خواب منى از او بيرون می‌آید، جايز است بخوابد و چنانچه محتلم شود براى روزه او اشكالى ندارد.
كسى كه با همسر خود بازى كند بدون اينكه قصد استمناء داشته باشد و منى از او خارج شود روزه باطل است ولی فقط قضا دارد، اما اگر اطمينان داشت كه با اين كار منى خارج نمی‌شود و تصادفاً خارج شد روزه‌اش صحيح است و قضا ندارد.
