مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این مسئله دو صورت دارد: گاه براى طبیب خوف ضرر حاصل می‌شود، یعنى احتمال قابل‌توجهی نسبت به زیان داشتن روزه براى او حاصل می‌شود، در اینجا می‌تواند همان را به بیمار منتقل کند، چنانچه بیمار از قول طبیب خوف ضرر پیدا کرد روزه را ترک می‌کند. صورت دوّم آن است که احتمال ضعیف و کم‌رنگی باشد، در اینجا نمی‌توان ترک روزه را به بیمار توصیه کند.

هرگاه او می داند که به او مراجعه نمی کنید اشکالی ندارد ولی اگر نمی داند به اطلاع او برسانید.

چنانچه مرگ مغزى سرانجام منتهى به مرگ قطعى شود یک دیه بیشتر ندارد که در میان کسانى که عامل آن بوده‌اند به نسبت تقسیم می‌شود.

درصورتی‌که پزشک مسئولیت زایمان آن زن را برعهده‌گرفته باشد و در این کار به تصدیق کارشناسان سهل‌انگاری نموده ضامن است.

پزشک گناه کرده و باید تعزیر شود.‌

دستيار مسئول است; مگر اينكه تخلّف استاد از وعده‌اش سبب اين مشكل شده باشد كه در اين صورت هرچند دستيار مقصّر است، ولى می‌تواند خسارتى را كه پرداخته از استاد كه او را مغرور ساخته (فريب داده) بگيرد.

بايد در غير موارد ضرورت از اين كار پرهيز شود.

موارد مختلف است; گاه مشكل طبيب مهم‌تر است و گاه مشكل بيمار.

آرى بايد نرخ‌های دولتى را رعايت كنند.

اگر مجبور بوده اشكالى ندارد، هرچند پزشك كار خلافى كرده و لازم بوده كارشناس به زبان خوب نهى از منكر كند.

اگر معاينات باعث ايجاد روحيه در بيمار شده و روحيه بالا تأثير مثبتي در بهبودي بيمار يا آرامش روح او داشته اشکال ندارد.

درصورتی‌که جان بيمار درخطر باشد يا احتمال خطر بدهد نبايد از مداوا خوددارى كند.