محدوده ایام فاطمیه
احتراماً محدوده دو دهه فاطمیه را بیان بفرمایید؟
سه روز 13، 14، 15 جمادیالاول و سه روز 1، 2، 3 جمادیالثانی بنابرمعمول به فاطمیه اختصاص دارد.
سه روز 13، 14، 15 جمادیالاول و سه روز 1، 2، 3 جمادیالثانی بنابرمعمول به فاطمیه اختصاص دارد.
هرگاه آنها با مسائل مهمّ و سرنوشت ساز فرزند بدون دليل كافى مخالفت كنند، جلب رضايت آنها لازم نيست؛ هرچند باید از هرگونه رفتار اهانت آمیز نسبت به آن ها خودداری گردد.
امام به غیر از مواردی که حقوق الناس است اختیار عفو کسی که به یکی از جرایم مستوجب حد اقرار کرده و بعد توبه نموده را دارد.
اگر صیغه محرمیت با اذن پدر دختر جاریشده است چنانچه در ضمن عقد شرط خاصی شده باید مطابق آن عمل نموده و اگر شرط خاصی نشده بر اساس عرف محل، عمل نمایند و اگر صیغه محرمیت با اذن پدر دختر جاری نشده تنها در حدّ صحبت کردن در مورد ازدواج مجازید؛ آنهم با هماهنگی خانواده.
هرچند عانه و باسن جزء عورت نیست ولی احتیاط واجب آن است که دو همجنس به محدوده بین دو عورت یکدیگر نیز نگاه نکند و درهرحال اگر بهقصد لذّت باشد و یا مفسده داشته باشد حرام است.
ولایت پدر تا زمانی است که فرزند به حدّ بلوغ و رشد نرسیده باشد و اما ولایت شوهر تنها نسبت به حقوقی است که شوهر بر زن دارد و در امور دیگر ولایتی ندارد.
اطاعت زن از شوهر مربوط به حقوق زناشویی و بیرون رفتن از منزل است، در کارهای دیگر اطاعت بر مواجب نیست، مثلاً در مورد میهمانی رفتن به همراه شوهر، اطاعت از شوهر واجب نیست، هرچند بهتر است زن و مرد در تمام مسائل باهم تفاهم داشته باشند.
مشهور ميان جمعى از فقها اين است كه بايد طواف در فاصله مقام ابراهيم و خانه كعبه باشد و از هر طرف بايد اين فاصله در نظر گرفته شود، بنابراين در طرف «حجر اسماعيل» محدوده طواف شش ذراع و نيم (كمتر از سه متر و نيم) خواهد بود، زيرا حجر اسماعيل (كه مجموعاً بيست ذراع است) از آن كم مىشود، ولى حق اين است كه طواف در تمام مسجدالحرام جايز مىباشد؛ هرچند در غير مواقع ازدحام رعايت احتياط مستحب است؛ يعنى اگر طواف كردن در فاصله مزبور مشكل نباشد، از آن حد خارج نشود.
اين امر عرفى است؛ يعنى مردم بگويند نماز او پشت مقام است.
بايد تمام فاصله ميان اين دو كوه كوچك را بپيمايد و با توجّه به اینکه در حال حاضر قسمتى از دامنه اين دو كوه با سنگ پوشانيده شده، همين اندازه كه سربالایی را بپيمايد كافى است. بنابراين، لازم نيست به قسمت لخت كوه برود و پاى خود را به آن بچسباند و کارهای نادرستى را (مانند بالا رفتن از كوه) كه بعضى عوام انجام مىدهند، انجام ندهد.