مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هنگام وضو دادن فرد، نایب با دستان خود صورت او را می شوید و احتیاط آن است که فاصله بین انگشتان منوب عنه را رعایت نماید و آن مقدار را بشوید.

اگر بتواند بدون مشقّت نائب بگیرد، سر و پا را مسح مى کند و الاّ از او ساقط است.

اگر به آسانی بتواند نائب بگیرد که از رطوبت دست او بگیرد و برای او مسح کند این کار را انجام دهد. در غیر اینصورت مسح ساقط است، ولی اگر بتواند ساق پا را مسح کند این کار را ترک نکند.

صورت را زیر شیر آب مى گیرید، و همچنین اگر مى توانید دست ها را زیر شیر آب مى گیرید، و اگر این کار هم مشکل است، نائب بگیرید. و اگر نائب گرفتن هم میسّر نیست یا مشکل است، همان مقدار که مى توانید کافى است.

در صورتى که گرفتن نایب بدون مشقّت ممکن باشد مقدّم است، والاّ خودتان وضو بگیرید.

در صورتى که خودش قادر به وضو نیست، و گرفتن نایب براى او عسر و حرج ندارد، باید نایب بگیرد. در غیر این صورت، بدون وضو نماز مى خواند.

كسى كه به نيّت خودش براى عمره تمتّع محرم شده (هرچند مستحبی باشد) بايد اعمال خود را به اتمام برساند و نمى‌تواند نايب ديگرى شود، ولى اگر شخص مريض فقط قادر بر انجام طواف و سعى نباشد و بتواند وقوف عرفات و مشعر را درك كند، جايز است ديگرى را براى طواف و سعى و اعمال ديگر نايب قرار دهد، هرچند نايب براى خودش هم اعمال حج و عمره را بجا مى‌آورد.

نمى‌تواند در شب رمی جمرات کند.

ملاك وظيفه خود اوست، ولى اگر به کیفیت خاصی اجیرشده، مثلاً از او خواسته‌اند كه بر طبق فلان فتوى عمل كند، بايد طورى انجام دهد كه هم آن کیفیت خاص مراعات شود و هم وظيفه‌اش انجام گردد.

لازم نيست سؤال کند و نايب مطابق تقليد خودش عمل مى‌كند.

اگر نيت كرده اين حج از طرف صاحب الوجه است، براى صاحب همان وجه مى‏شود حالا اسمش هر چه باشد و از قبيل خطا در تطبيق است يعنى صاحب وجه را خطأً تطبيق بر ديگرى كرده؛ مثل‌اینکه نيت مى‏كند اقتداى نماز را به امام حاضر باشد اما خطأً تطبيق بر (عمرو) مى‏كند درحالی‌که پيشنماز (زيد) است، چون نيت امام حاضر است، نماز صحيح است.

لازم است احتياط را مراعات كند و چنانچه با اطّلاع اجير كننده از آنچه انجام‌شده اجرت بگيرد، اشكال ندارد.