مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

رقص یک امر عرفى است و آن حرکات موزونى است که افراد مطلع تصدیق کنند مصداق رقص است و اگر مصادیق مشکوکى پیدا کرد حرام نیست.

تنها رقص زن براى شوهرش (بدون حضور دیگران) جايز است و بقيّه اشكال دارد.

نگاه کردن به رقص اشکال دارد.

درصورتی‌که آن‌ها موافق نبوده و با زبان خوش نهى از منکر کنند مسئولیتى ندارند.

اگر به طور اتفاقی نگاه کرده، اشکالی ندارد.‌

مولوی شاعر زبردستی بود و مطالب عرفانی در مثنوی او فراوان است ولی عقیده صوفی گری داشت و مسئله سماع و رقص و امثال‌ذلک ناشی از همین است؛ و نمی‌توان به همه گفته‌های او اعتماد کرد.

رقصیدن زن برای همسر واجب نیست (جزء وظایف زن نیست) ولی اگر واقعا موجب جدایی یا اختلاف مهم و چشمگیری می شود به مقدار ضرورت مانعی ندارد (در اینصورت می تواند به مقدار ضرورت از فیلمهای آموزشی زنان استفاده کند).

کار مناسبی نیست.‌

درصورتی‌که همراه با آهنگ لهوی نباشند و حرکاتی شبیه به رقص نداشته باشند مانعی ندارد.

لازم است صاحب تالار به کسانی که تالار را اجاره می کنند سفارش کنند از هر گونه کار خلاف شرع پرهیز کنند، اگر تخلف کردند آنها مسوول هستند و او وظیفه ای ندارد.

لهو به معنای سرگرمی است و در این موارد منظور حرکاتی است که متناسب با مجالس فساد و عیاشی و هوسرانی است.

احتیاط در ترک این کار است.