مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

حضانت آن با حاکم شرع است. می توانید در این زمینه به یکی از علمای محل که از سوی مراجع مأذون است است مراجعه کنید تا شما یا شخص دیگری که صلاح باشد را برای حضانت تعیین کند.

حق حضانت قابل واگذار کردن نیست ولی درصورتی‌که مادر مورد اعتماد نباشد، می‌تواند به شخص دیگری وکالت بدهد تا از او نگهداری نماید.

درصورتی‌که ماندن بچه در نزد زن مشکلی ایجاد نکند بهتر است با آن موافقت کند و اگر مشکلی ایجاد می‌کند احتیاط آن است که مهریه را بدهد و بچه را پس بگیرد.

درمجموع هنگام جدایی زن از مرد، توانایی مردان بر حمایت از فرزندان و رفع نیازهای اقتصادی کودکان بیش از زنان است ولی اگر در مواردی ثابت شود که حضانت پدر مصالح کودک را به خطر می‌اندازد یا این‌که عسر و حرج شدیدى براى مادر پیدا شود که براى پدر نباشد او را به مادر می‌سپارند. ضمناً به این نکته توجّه داشته باشید که قوانین اسلام ـ بلکه هر قانونى ـ ناظر به حال اکثریت است و موارد نادر و اتّفاقى معیار نیست. بی‌شک مصلحت فرزندان غالباً ایجاب می‌کند که زیر نظر پدران باشند و به خاطر همین بوده که اسلام چنین قانونى وضع کرده است، ولى چون شما تنها به موارد خاصی توجّه کرده‌اید، تعجّب نموده‌اید. البتّه مسئله صلاحیت پدر، یا مادر در مورد حضانت شرط است و اگر یکى از آن دو فاقد صلاحیت باشد، حقّ آن‌ها سلب می‌شود.

درصورتی‌که شوهرش حقّ شرعى خود را در مورد حضانت مطالبه کند و حاضر به طلاق باشد، نمی‌توان اجباراً صیغه طلاق را جارى کرد، ولى می‌توان مرد را وادار کرد که به مقدار متعارف به زن، حقّ دیدن بچه‌ها را بدهد و مرد باید از این امر امتناع نکند و مسئله حضانت غیر از مسئله حقّ دیدار است.