اگر کسي در جواب سلام بگويد «سلام از من است»
مسأله 1029ـ اين كه بعضى در جواب سلام مى گويند: «سلام از من» كافى است، امّا بهتر است به آن قناعت نکرده، و پاسخ سلام را جداگانه بگویند.
مسأله 1029ـ اين كه بعضى در جواب سلام مى گويند: «سلام از من» كافى است، امّا بهتر است به آن قناعت نکرده، و پاسخ سلام را جداگانه بگویند.
مسأله 1027ـ سلام کردن از مستحبّات مؤکّد است و در قرآن مجيد و روايات اسلامى روى آن تأکيد فراوان شده است و سزاوار است که سواره به پياده و ايستاده به نشسته و کوچکتر به بزرگتر سلام کند.
مسأله 1017ـ تکرار کردن آيات حمد و سوره يا ذکرهاى رکوع و سجود و تسبيحات براى ثواب يا براى احتياط مانعى ندارد، امّا اگر به خاطر وسوسه باشد اشکال دارد.
مسأله 1025ـ اگر کسى وارد مجلس شود و به جمعيّت سلام کند جواب او بر همه واجب است، ولى اگر يک نفر جواب دهد کافى است.
مسأله 1019ـ در غير نماز هم جواب سلام واجب، امّا سلام کردن مستحبّ است و بايد جواب را طورى بگويد که جواب سلام محسوب شود، يعنى اگر زياد فاصله بيندازد که جواب محسوب نشود کار حرامى کرده و جواب دادن واجب نيست.
مسأله 1013ـ سخن گفتن از روى سهو و فراموشى و نسيان نماز را باطل نمى کند.
مسأله 1015ـ سرفه کردن، آه کشيدن، عطسه زدن، نماز را باطل نمى کند، هرچند عمدى باشد، ولى گفتن «آخ» و «آه» و مانند اينها که دو حرف دارد اگر عمدى باشد بنابر احتياط واجب نماز را باطل مى کند.
مسأله 1026ـ هرگاه به عدّه اى سلام کند و در ميان آنها بعضى مشغول نماز باشند اگر نمازگزار شک کند که سلام کننده قصد او را داشته يا نه، نبايد جواب دهد و نيز اگر بداند قصد او را هم داشته، ولى ديگرى جواب سلام را بدهد، امّا در اين صورت اگر ديگران جواب نگويند او بايد جواب دهد.
مسأله 1018ـ نمازگزار نبايد در حال نماز به ديگرى سلام کند، ولى اگر ديگرى به او سلام کند جواب او واجب است، امّا جواب بايد مانند سلام باشد، مثلاً اگر گفت: «اَلسَّلامُ عَلَيْکَ» در جواب بگويد «اَلسَّلامُ عَلَيْکَ» و اگر بگويد «سَلامٌ عَلَيْکُمْ» در جواب بگويد «سَلامٌ عَلَيْکُمْ»، حتّى اگر بگويد «سلام» در جواب بايد بگويد «سلام».
مسأله 1021ـ واجب است جواب سلام را طورى بگويد که سلام کننده بشنود، امّا اگر سلام کننده کر باشد يا در محيطى است که سر و صدا زياد است چنانچه بطور معمول جواب دهد کافى است و احتياط آن است که با اشاره نيز به او بفهماند.
مسأله 1022ـ جواب سلام را بايد به قصد جواب بگويد، نه به قصد قرائت بعضى از آيات قرآن و مانند آن.