باید تذکر دهد و به وظیفه نهی از منکر با زبان خوش توأم با ادب و منطق عمل کند.
اگر راه درمان آنها منحصر به شنيدن موسيقى باشد، به مقدار ضرورت مانعى ندارد.
موسيقي در مسجد و حسينيه به‌طورکلی جايز نيست و در غير آن استفاده از طبل و سنج درصورتی‌که آهنگ مناسب مجالس لهو و فساد نزنند و به‌گونه‌ای نباشد که باعث ايذاء ديگران گردد جايز است ولي استفاده از ساير آلات موسيقي ازجمله دف جايز نيست.
آهنگ‌ها و موسیقی‌های مناسب مجالس لهو فساد، درهرحال حرام است، این کار نسبت به آن دسته از آلات موسیقی که غالباً با آن، آهنگهای مناسب مجالس لهو فساد نواخته می‌شود جایز نیست و در غیر آن اشکالی ندارد که تشخيص آن با مراجعه به اهل عرف، يعنى افراد فهميده متدین، ممکن خواهد شد.
درصورتی‌که آنها موافق نبوده و با زبان خوش نهى از منکر کنند مسئولیتى ندارند.
در فرض سؤال جایز نیست.
به کسانی بدهید که نیاز دارند ولی این کار را نمی کنند.
1-علمای مذکور موسیقی را حلال نمی دانند بلکه بحث آنها در باره آواز خواندن است. 2-هنر به معنای هر کار زیبا و موزون به طور کلی ممنوع نیست بلکه مصداقهایی از آن مثل آهنگهای لهو و فساد و مانند آن ممنوع است.
چنانچه تعزیه‌خوانی، امر خلاف شرعي در آن نباشد (مانند روايات دروغين، استعمال آلات لهو، اختلاط مفسده دار، پوشيدن لباس زنانه توسط مردان و مانند آن) و موجب هتک مقدسات نشود و براي نمازگزاران مزاحمتي ايجاد نکند اشکالي ندارد.
هرگونه اهانت به مقام شامخ امامان معصوم (علیهم‌السلام) و توهین به آن بزرگواران درصورتی‌که توهین‌کننده مسلمان باشد موجب ارتداد است و اگر مسلمان نباشد در حکم ساب النبی (صلی‌الله علیه و آله) است و این‌گونه افراد در اسلام مجازات بسیار سنگینی دارند. خداوند مسلمین و مخصوصاً پیروان مکتب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را از شر دشمنان مصون و محفوظ دارد.
