مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بايد طواف را با قصد خالص براى خدا بجا آورد؛ زيرا طواف از عبادات است و بدون نيّت همراه با قصد قربت صحيح نيست.

لازم نيست محرم نيّت را به زبان آورد، يا حتّى از قلب خود بگذراند؛ بلكه همين مقدار توجّه داشته باشد كه تصميم دارد طواف انجام دهد و اين توجّه تا پايان طواف وجود داشته باشد كافى است. به‌عبارت‌دیگر، نيّت در عبادات مانند نيّت در كارهاى روزمره است؛ همان‌طور كه (مثلاً) با قصد آب مى‌خورد و راه مى‌رود، اگر به همان شكل عبادت را بجا آورد نيّت انجام‌شده است؛ تنها قصد قربت در عبادات لازم است.

منظور از «طهارت از حدث» اين است كه محرم به هنگام طواف، از جنابت و حيض و نفاس پاك بوده و وضو داشته باشد.

«طهارت از حدث» در طوافِ واجب شرط است، چه طواف عمره باشد، يا طواف حج، يا طواف نساء. حتّى در عمره و حج مستحب ـ كه پس از احرام بستن واجب است آن را تمام كند ـ طهارت از حدث شرط است.

هرگاه از روى سهو، يا غفلت، يا جهل، طواف واجب را بدون وضو انجام دهد باطل است و بايد آن را اعاده نمايد. همچنين اگر با حال جنابت، يا حيض، يا نفاس يا استحاضه بدون انجام وظائف آن، انجام دهد.

هرگاه كسى مشغول طواف واجب باشد و وضوى او باطل شود، تجديد وضو مى‌كند و بازمی‌گردد. اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده بود، بقيّه را بجا مى‌آورد و اگر كمتر از نصف بوده از اوّل شروع مى‌كند و اگر زن در حال طواف عادت ماهانه شود، فوراً از مسجدالحرام خارج مى‌شود و حكم او نيز بعد از پاك شدن همين است.

هرگاه بعد از انجام‌ طواف شك كند آن را با وضو بجا آورده، يا شك كند غسل را انجام داده؟ طوافش صحيح است؛ ولى براى اعمال بعد (كه نياز به وضو، يا غسل دارد) بايد آن را بجا آورد.

وضو گرفتن با آب مخصوص شرب جایز نیست و نماز و طواف‌های گذشته او ان‌شاءالله صحيح است؛ ولى بعدازاین تكرار نكند.