مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر هیچ راه دیگری برای دور کردن این قبیل موجودات وجود نداشته باشد کشتن آن ها مانعی ندارد.

کشتن و آزار حیوانات غیر موذى اشکال دارد، و حمایت از آنان خوب است.

کشتن و آزار حیوانات غیر موذى اشکال دارد، و حمایت از آنان خوب است؛ ضمنا در صورت کشتن حیوانات غیر موذی، چنانچه مالکی دارد باید قیمت آن را به مالکش بدهد.

چنانچه مالکی دارد باید قیمت آنرا به مالکش بدهد و اگر مالک خاص ندارد نباید بی جهت حیوان را کشت.

چنانچه فایده ای از قبیل پاسبانی خانه و گله و صید و مانند آن داشته باشند مانعی ندارد.

هرگونه عملى که سبب انقراض حیوانات شود، و از این ناحیه ضرر و زیانى به جامعه برسد، جایز نیست.

هرگاه آب دهان یا بینى یا رطوبت دیگرى از حیوان حرام گوشت (مانند گربه) در بدن یا لباس نمازگزار باشد مادام که عین آن برطرف نشده نماز با آن اشکال دارد، امّا اگر خشک شود و عین آن برطرف گردد نماز صحیح است.

معروف در روایات کبوتر، خروس و پرستوست نه هر پرنده ای.

آب نيم خورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوک نجس است، امّا نيم خورده حيوانات حرام گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاک است هرچند خوردن آن مکروه است.

نگهدارى حیوانات مانعى ندارد. ولى سزاوار است افراد با ایمان هدفى از آن داشته باشند; هر چند استفاده از زیبایى و صداى خوش آنها باشد; در ضمن باید این امر به اسراف کارى منتهى نشود.

این هزینه ها مادامى که به اسراف منتهى نشود، ایرادى ندارد.

تفاوتى از این جهت میان سگها نیست و معمولا مسلمانان از سگ ها براى سه منظور استفاده مى کردند: پاسبانى خانه، پاسبانى باغ و پاسبانى از گلّه؛ در کتب فقهى ما درباره این سه نوع سگ بحث شده و به عنوان «کلب الحارس» و «کلب الماشیه» و «کلب الحایط» از آنها یاد شده است.