مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط انجام کار است.‌

نذر معاطاتى صحیح نیست چرا كه در ايقاعات معاطات نداريم.

نذر در صورتى صحيح است كه براى آن صيغه خوانده شود، خواه به عربى باشد يا زبانهاى ديگر، بنابراين اگر بگويد چنانچه فلان حاجت من روا شود براى خدا بر من است كه فلان مقدار مال را به فقير بدهم، نذر او صحيح است، بلكه اگر بگويد نذر مى‏كنم براى خدا اگر فلان حاجت من رواشود فلان كار خير را انجام دهم، كافى است.

در صورتى که نذر مطلق باشد، تأخیر در آن جایز است.

لازم نيست جزئيّات و خصوصيّات عملى كه نذر كرده مطلوب باشد، همين اندازه كه اصل آن شرعاً مطلوب باشد كافى است، مثلًا اگر نذر كند شب اوّل هر ماه نماز شب بخواند صحيح است و بايد به آن عمل كند، يا اگر نذر كند در محلّ خاصّى فقرا را اطعام نمايد بايد مطابق آن عمل نمايد.

نذر زن اگر مزاحم حقوق شوهر باشد بى اجازه او باطل است و اگر مزاحم نباشد احتياط مستحب آن است كه با اجازه او باشد.

كار مباحى كه انجام و ترك آن از هر جهت مساوى است نذر انجام آن صحيح نيست، ولى اگر انجام يا ترك آن از جهتى بهتر باشد و به همان منظور نذر كند صحيح است، مثلًا نذر كند غذايى بخورد كه براى عبادت قوّت گيرد يا غذايى كه مايه سستى بدن او براى انجام عبادت مى‏شود ترك نمايد.

چنانچه صيغه نذر را به هر زباني خوانده باشد (مثلاً گفته باشد نذر می‌کنم اگر حاجتم را گرفتم فلان کار را انجام دهم) تغيير دادن آن جايز نيست و اگر نخوانده است مانعي ندارد.

چنین نذری صحیح می باشد.‌

نذرهایی که در مورد پخش آجیل مشکل‌گشا می‌شود اعتباری ندارد و عمل به آن واجب نمی‌باشد.

همین که بداند طبق وظیفه نماز نذر را بجا می آورد کفایت می کند و لازم نیست نیت را به زبان بیاورد . نذر به انجام واجبات نیز تعلق می گیرد و در صورت ترک واجب علاوه بر اینکه معصیت کرده باید کفاره نذر نیز بپردازد.

نذر براى خدا جهت این بزرگواران جایز و مشروع است.