اگر پیشانی مقداری با مهر در تماس باشد (بندانگشت) سجده صحیح است ولی اگر به این مقدار نیز نباشد می‌تواند سر را روی مهر بکشد تا چادر کنار رود و اگر این هم میسر نبود ذکر واجب را قطع کند، یکدست را از زمین بردارد و چادر را از روی پیشانی کنار بزند و دست را روی زمین بگذارد و ذکر واجب سجده را بگوید.
احتیاط این است که از برداشتن مهر جایگزین صرف‌نظر کند.
هرگاه در حال سجده متوجّه شود پيشانى را بر چيزى گذارده كه سجده بر آن جایز نيست، اگر ممكن است و منافات با صورت نمازگزار ندارد پيشانى را به روى چيزى كه سجده بر آن صحيح است بكشد و اگر دسترسى ندارد و وقت تنگ است اول بر لباسش اگر از کتان يا پنبه است سجده کند، اگر نبود بر لباس اگر از پشم است يا بر فرش، اگر نبود بر فلزات و اشياء معدني و اگر هیچ‌چیزی نبود بر پشت دست خود سجده کند. (پشت دست آخرين چيز است.) در اين صورت چنانچه وقت نماز باقي است نماز را تمام کرده و بنا بر احتياط دوباره بخواند و اگر وقت تنگ است قضا ندارد.
نمازش صحیح است اما اگر بتواند مهر را بر چیزی بگذارد و سجده کند مقدم است.
پيشانى بايد روى چيزى قرار گيرد كه سجده بر آن صحيح است و اگر حائلی در اين وسط باشد مانند موى سر، به حدّى كه پيشانى به خود مهر نرسد سجده صحیح نیست.
در مورد تقيّه می‌تواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد و لازم نيست براى نماز به‌جاى ديگرى رود تا روى مهر سجده كند، ولى اگر در همان‌جا بتواند روى سنگ يا بوريا و مانند آن سجده كند واجب است.
چنانچه حالت رکوع داشته باشد نه سجود، گذاشتن پیشانی به مهر ضرری نمی‌رساند ولی اگر شبیه به حال سجده بوده باید اعاده نماید.
شرکت کردن او در نماز جماعت به این صورت اشکال دارد، نماز خود را فرادا بخواند خداوند ثواب جماعت را به وى می‌دهد، البته اگر بتواند دیرتر به سجده رود و یا مهر را روی محل بلندتری قرار دهد که تبعیت از امام را رعایت کند به نماز فرادا ارجحیت دارد.
