جلو سر، كه بالاى پيشانى است جاى مسح است هرجاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه از درازا به‌اندازه درازاى يك انگشت از پهنا به‌اندازه پهنای سه انگشت مسح نمايد.
مسح سر را جايز است بر پوست سر يا بر موهايى كه بر آن روييده است بكشند، امّا كسى كه موى سر او به‌اندازه‌ای بلند است كه اگر مثلاً شانه كند به صورتش مىريزد، يا به جاهاى ديگر سر مىرسد، بايد بيخ موها را مسح كند و بهتر است كه قبل از وضو، فرق سر را باز كند تا پس از شستن دست چپ، بن موها يا پوست سر را به‌راحتی مسح نمايد.
احتیاط آن است که آن نمازها را تدریجاً به‌طوری که به‌زحمت نیفتد قضا نماید. و توجه داشته باشید که مسح سر با دست راست شرط واقعي وضو است؛ ولي باتوجه‌به اين که ما در اين مسئله احتياط واجب داريم می‌تواند به مرجع ديگري که اشکال نمی‌کند مراجعه کند.
اگر دست آب کافی دارد، رطوبت گرفتن از اعضای دیگر خالی از اشکال نیست.
در غیر موارد ضرورت این کار را ترک کنند.
وضو صحیح است.
اشکالی ندارد، البته بهتر است از بالابه‌پایین مسح شود.
در فرض سؤال لازم است بيخ موها را که ژل یا روغن ندارد، مسح کند.
هرگاه چیزى از پشت‌پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به‌اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح می‌کند و اگر نباشد، جبیره اى بر آن می‌گذارد، و وضوى جبیره اى می‌گیرد و بنا بر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
درصورتی‌که مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشکالي ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جايز است، و در اين صورت حکم جبيره دارد مگر اين که واقعاً کشت حقيقي باشد و جزء بدن شود.
درصورتی‌که از این نظر ضرورتى احساس کنید، می‌توانید همان مو را مسح کنید.
چنانچه مسح بر روی یک‌چهارم سر که در قسمت جلو واقع شده است کشیده شود کافی است.
