احتیاط آن است که آن نمازها را تدریجاً به‌طوری که به‌زحمت نیفتد قضا نماید. و توجه داشته باشید که مسح سر با دست راست شرط واقعي وضو است؛ ولي باتوجه‌به اين که ما در اين مسئله احتياط واجب داريم می‌تواند به مرجع ديگري که اشکال نمی‌کند مراجعه کند.
اگر دست آب کافی دارد، رطوبت گرفتن از اعضای دیگر خالی از اشکال نیست.
هرگاه چیزى از پشت‌پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به‌اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح می‌کند و اگر نباشد، جبیره اى بر آن می‌گذارد، و وضوى جبیره اى می‌گیرد و بنا بر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
درصورتی‌که مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشکالي ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جايز است، و در اين صورت حکم جبيره دارد مگر اين که واقعاً کشت حقيقي باشد و جزء بدن شود.
درصورتی‌که از این نظر ضرورتى احساس کنید، می‌توانید همان مو را مسح کنید.
چنانچه مسح بر روی یک‌چهارم سر که در قسمت جلو واقع شده است کشیده شود کافی است.
مسح با نوک انگشتان اشکال دارد؛ اما با بند اول انگشت اشکال ندارد.
براى مسح سر و روى پاها بايد دست را روى آنها بكشد و اگر دست را ثابت نگه دارد و سر يا پا را زير آن حركت دهد وضو باطل است بنا بر احتياط واجب، امّا اگر مختصرى سر يا پا حركت كند اشكال ندارد.
در وضوى ارتماسى براى اين كه مسح سر و پاها با آب خارج نباشد، بايد هنگامى كه دست راست و چپ را وضوى ارتماسى مى دهد قصد كند كه بعد از خارج شدن از آب تا وقتى كه آب روی دست ها جريان دارد جزء وضو است، در غير اين صورت مسح سر و پاها اشكال دارد.
جايز است وضوى بعضى از اعضا را ارتماسى و بعضى را غير ارتماسى بگيرد و بهتر است وضوى دست چپ را هميشه غير ارتماسى بگيرد تا براى مسح پا مشكلى پيش نيايد.
راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد، بنابراين اگر بعد از شستن صورت و دست ها چند قدم راه برود و بعد مسح سر و پا را بكشد وضوى او صحيح است.
چنین چیزی در دستورات به ما نرسیده است.
