مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

لازم نیست روزه‌ای‌ام عادت را قضا کند و مسئله 2289 در مورد این سؤال نیست.

می‌تواند چنین نیتی را انجام بدهد.

باید قبل از اذان صبح نیت کند والا باید بنا بر احتیاط واجب امساک کرده و قضای روزه را هم بجا بیاورد.

احتیاط واجب آن است که یکی از آن‌ها را قصد کند.

با توجه به اینکه به نیت مافی الذمه بوده، از همان‌که زودتر واجب شده (متقدم) محسوب نماید البته احتیاط مستحب این است که اگر توانایی دارد به مقداری که عسر و حرج لازم نیاید تکرار کند.

در فرض سؤال اگر بعد از غروب آفتاب بوده است روزه صحیح است اما از این به بعد رعایت نمایند.

اگر نذر روزه‏ كند ولى روز آن را معیّن نسازد نمی‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد، حتّی اگر نذر کند در سفر روزه بگیرد یا فلان روز را روزه بگیرد خواه در سفر باشد یا در حضر، این نذر هم اشکال دارد.

مسافر می‌تواند براى گرفتن حاجت، سه روز در مدينه‌ روزه مستحبی بگيرد (هرچند قصد ده روز نكند) ولى احتياط واجب آن است كه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را اختيار كند.

روزه را در سفر نمی‌توان انجام داد حتی در مکه و مدینه مگر اینکه قصد ده روز کند و سه روز روزه مستحبی در مدینه یک استثناء است.

كسى كه اصلاً نمی‌داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد روزه‌اش صحيح است، ولى اگر در بين روز مسئله را بفهمد روزه‌اش باطل می‌شود.

هرگاه فراموش کند مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل است و در اين حال روزه بگيرد، بنا بر احتياط واجب بايد روزه را قضا كند.

در فرض سؤال اگر می‌دانسته می‌رسد و نیت کرده و خواب‌رفته روزه صحیح است.