جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آب كر بنا بر احتياط واجب مقدار آبى است كه اگر در ظرفى كه طول و عرض و عمق آن هركدام سه وجب و نيم ‏است بريزند، آن ظرف را پر کند، يا وزن آن 384 كيلوگرم (384 ليتر) باشد و معيار در وجب، وجب‌های متوسّط است.‌

چنانچه متّصل به منبع است حكم آب جارى را دارد، به‌شرط این‌که آب منبع به‌تنهایی يا به‌اضافه لوله‏ها كمتر از كر نباشد.‌

آنچه متّصل بیاید هرچند آب در پمپ و امثال آن قطع و وصل می‌شود در حکم آب جاری است. چون در روایت عبارت «إن له مادّة» آمده است یعنی پیوسته جریان دارد و تا هر وقت شیر باز است آب می‌آید. مانند آب چاهی که چند دلو بیشتر آب ندارد ولی آب آن تمام نمی‌شود و هر چه بردارند جایگزین می‌شود ولو آرام و به‌مرور.‌

حكم آب جارى را دارد، به‌شرط این‌که متّصل به آب‌لوله‌کشی باشد.‌

آبى كه به‌اندازه كر يا بيشتر بوده، چنانچه شك كنيم از كر افتاده حكم آب كر را دارد و به‌عکس، اگر آبى كمتر از كر بوده و شك داريم كر شده، حكم آب كمتر از كر را دارد.‌

آری؛ حكم آب جارى دارد.‌

در هنگامى‏كه مى‏جوشد حكم آب جارى دارد.‌

آری؛ حكم آب جارى دارد.‌

آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمى‏شود، هرچند كمتر از كر باشد، مگر اين‏كه بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.‌

هرگاه چيز نجسى به آب قليل برسد آن را نجس می‌کند (بنا بر احتياط واجب) امّا اگر از بالا بريزند، فقط آن مقدار كه به نجس رسيده نجس می‌شود و اگر به‌صورت فوّاره از پايين به بالا رود و به چيز نجسى برسد، قسمت پايين آن نجس نمى‏شود.‌

نجس و نجس کننده است.‌

آب قليل آبى را گويند كه از مقدار كر كمتر باشد و از زمين نجوشد.‌