مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وصیتی است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش كارهايى را انجام دهند (و آن را وصیت عهديه گويند) مانند وصیت‏هايى كه براى كفن و محل دفن و مراسم ديگر مى‏كنند.

چنانچه دو سه روز بیشتر فاصله نباشد مانعی ندارد.

اگر شرايط كفن در آن لباس موجود باشد يا اضافه بر کفن‌های سه‏گانه باشد و لباس خيلى گران‌قیمتی نباشد به‌گونه‌ای كه اسراف محسوب شود جايز است.

اگر شخص معيّنى را در وصیت‌نامه ذكر نكرده، دختر يا همسر او هم مى‏توانند نيابت كنند.

اين وصیت تنها در صورتى نافذ است كه ضرورتى ايجاب كند كه اعضاى بدن او را بردارند؛ و بهتر آن است كه رايگان در اختيار نيازمندان بگذارند، هرچند گرفتن پول به‌صورتى كه در بالا گفته شد مانعى ندارد.

درصورتی‌که هنگام اجرای صیغه وقف این شرط جزء آن بوده است و مراکز مسئول نیز اجازه می‌دهند مطابق وصیت عمل کنند.

هرگاه كسى وصیت‏ كند كه بعد از دفن، قبر او را نبش كرده و بدن او را به مشاهد مشرفه يا نقطه ديگر ببرند، عمل به چنين وصيتى مشكل است.

اگر منظور این است که کفن‌های سه‌گانه واجب را انجام دهند و سپس او را در بوریا بپیچند و دفن کنند مانعی ندارد (و این کار اقتدا به امام حسین است).

در صورتی این فروش جایز است که سبب نجات جان مسلمانی از مرگ یا بیماری مهمی‌ شود.

اگر قرآن‌های متعدّدى باشد خالى از اشکال نیست.

كفن را به‌طور متعارف از واجب و مستحب مى‏توان از اموال ميّت برداشت، هرچند صغير داشته باشد، امّا زائد بر متعارف را نمى‏توان از حقّ صغير برداشت، مگر اين‏كه وصیت‏ كرده باشد، كه در اين صورت مى‏توان مقدار اضافى را از ثلث حساب كرد.

این وصیت‌نامه اعتبارى ندارد و باید از ساختن چنین زیارتگاهى پرهیز کرد.