مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وصیتی است كه انسان بگويد بعد از مرگش چيزى از اموال او ملك كسى باشد (آن را وصیت تمليكيّه گويند) يا براى اولاد خود قيّم و سرپرستى معيّن كند.

مانعی ندارد.

چنانچه به‌صورت وعده بوده و وصیتی در این زمینه نکرده است ورثه تکلیفی ندارند.

می‌تواند منافع خانه را به‌عنوان ثلث به او واگذار کند و احتیاطاً از ورثه هم رضایت بگیرد و یا این‌که منافع مزبور را به همسرش در برابر چیز معیّنى مصالحه کند و عوض را دریافت دارد و از همه بهتر این‌که منافع خانه را به‌عنوان «عُمرى» و «سُکنى» (یعنى اسکان‌ همسرش در آن خانه مادام الحیات) به او واگذار کند، در این صورت ورثه حقّ بیرون کردن او را از خانه مادام‌العمر ندارند.

آرى لازم مى‌شود.