مبادرت صاحبان عذر به انجام عبادات در اول وقت در یک صورت جایز نیست و آن در جایی است که می دانند در آخر وقت عذر برطرف می شود و در سایر صور مجاز است.
كسى كه وظيفهاش تيمّم است نبايد پيش از وقت نماز تيمّم كند، ولى اگر براى كار واجب ديگر يا كار مستحبى تيمّم كند و تا وقت نماز عذرش باقى باشد مىتواند با همان تيمّم نماز بخواند.
كسى كه وظيفهاش تيمّم است اگر براى كارى تيمّم كند تا تيمّم و عذر او باقى است مىتواند تمام كارهايى را كه وضو و غسل در آن شرط است به جا آورد، حتّى اگر تيمّم را به خاطر تنگى وقت نماز گرفته باشد دست گذاردن روى خط قرآن و مانند آن براى او جايز است.
كسى كه نمىتواند وضو بگيرد يا غسل كند جايز است نمازهاى مستحبى را با تيمّم بخواند، حتّى اگر مثلًا براى انجام نماز شب وقت تنگ است مىتواند تيمّم كند.
كسى كه با تيمّم نماز مىخواند مىتواند نماز قضا را نيز در آن حال با تيمّم بخواند، ولى هرگاه يقين دارد عذر او بزودى برطرف مىشود بايد صبر كند، همچنين بنابر احتياط واجب اگر اميد برطرف شدن عذر را بزودى دارد تأخير اندازد.
فردى كه تيمم دارد تمام كارهايى را كه فرد طاهر با غسل يا وضو، فعلش براى او مجاز است مىتواند انجام دهد، اعم از ورود به مسجد، لمس قرآن، ورود به مسجدالحرام، قرائت سورههايى كه سجده واجب دارند، طواف و... اما اين قاعده يك استثنا دارد و آن تيمم براى تنگی وقت است كه اين تيمم فقط براى اقامه نماز فائده دارد.
هرگاه به جاى غسل تيمّم كند لازم نيست وضو بگيرد، يا تيمّم ديگرى بدل از وضو كند، خواه غسل جنابت باشد يا غسلهاى ديگر، ولى احتياط مستحب آن است كه در غسلهاى ديگر وضو بگيرد يا اگر نمىتواند تيمّم ديگرى بدل از وضو كند.
هرگاه چند غسل بر انسان واجب شود و نتواند غسل كند يك تيمّم به قصد همه آنها كافى است.
اگر به قصد ورود باشد حرام و بدعت است مگر اینکه به قصد رجاء باشد.
