مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر دست به لحد نزنند و روی لحد کسی را دفن کنند و اهانتی به شهید محسوب نشود مانعی ندارد.

چنانچه از محارم او باشد مانعی ندارد، هرچند بهتر است که زن تلقین ندهد.

این کار جایز نیست و مشمول تعزیر است مگر درصورتی‌که ضرورتی ایجاب نماید.

دلیلی بر استحباب نداریم، فقط در نخستین بار که میّت را دفن می‌کنند در روایات این کار واردشده است.

این مورد استحبابی ندارد و آنچه استحباب دارد نوشتن تمام قرآن و جوشن صغیر و جوشن کبیر بر روی قسمت سینه کفن میت است.

کار درستی نیست و نباید از گمراهان تقلید کرد.

واجب نیست.

هرگاه خوف اين باشد كه دشمن قبر میت را بشكافد و بدن او را بيرون آورد و يا به آن آسيب رساند، چنانچه ممكن باشد بايد او را با رعایت شرایط زیر به دريا بيندازند. او را غسل دهند و حنوط و کفن کنند و نماز بخوانند بعداً او را در چیزى که حیوانات آبى نتوانند به بدن او دست یابند بگذارند و در آن را محکم کنند و به دریا بیندازند و اگر این هم ممکن نشود چیز سنگینى به‌پایش ببندند و به دریا بیفکنند و واجب است او را تا ممکن است در جایى بیندازند که فوراً طعمه حیوانات دریا نشود.

اگر به میّت برخورد کردید در جای دیگری چاه بکنید و اگر ممکن نیست در پارچه پیچیده و در قبرستان مسلمین خاک کنید.

چنانچه اعتقاد او نسبت به اسلام و تشیّع ثابت است، فرقى میان او و سایر مسلمین نیست; هرچند گنه‌کار باشند.

دفن مسلمان باید روبه‌قبله باشد و هرگاه قبله را پیدا نکند باید به گمان خود عمل نماید و اگر تحصیل گمان ممکن نیست و نیاز به دفن میت دارد به هر طرف که انجام دهد صحیح است.

هرگاه دفن میت در زمين ممكن نباشد واجب است به‌جای دفن، او را در بنا، يا تابوتى بگذارند و اطراف آن را ببندند.