جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط واجب آن است که امام جمعه در خطبه حمد الهى و درود بر پیغمبر(صلى الله علیه وآله) و ائمّه(علیهم السلام) را به زبان عربى ایراد نماید، گرچه او و مستمعین عرب نباشند; امّا مى تواند در مقام وعظ و توصیه به تقوا، به زبان دیگرى تکلّم نماید. و احتیاط واجب آن است که موعظه و آنچه را به مصالح مسلمین مربوط مى شود، به زبان مستمعین ادا نماید، و اگر مستمعین مختلفند، آنها را به زبانهاى مختلف تکرار کند. گرچه در صورتى که مأمومین بیش از حدّ نصاب (چهار نفر) باشند مى تواند به زبان حدّ نصاب (چهار نفر) اکتفا نماید; ولى احتیاط واجب آن است که آنها را به زبان خودشان موعظه کند.

جایز نیست امام جمعه خطبه ها را آن قدر طولانى کند که وقت نماز بگذرد، و الاّ باید نماز ظهر را بخواند; زیرا نماز جمعه در خارج از وقت آن قضا ندارد.

احتیاط واجب آن است امام و مستمعین، در حال خطبه داراى طهارت کامل (که براى نماز معتبر است) باشند.

در صورت نشنیدن خطبه ها به علت طولانی بودن صفوف نماز جمعه کافی است.

سزاوار است ائمّه جمعه خطبه ها را کوتاه و فشرده و با مطالعه بخوانند و گاه لازم است يک هفته يا چند روز براي آن مطالعه کنند تا از آن فرصت، بيشترين بهره را ببرند. و خطبه ها بايد کلاس درس جامعي در زمينه مسائل اخلاقي، تربيتي، معرفتي و مسائل مبتلابه جامعه و مسائل مهم سياسي باشد؛ ولي ازداخل شدن و موضع گيري درمسائل جناحي که باعث ايجاداختلاف مي شود خودداري کنند و ائمّه جمعه به منزله پدر عمل کنند.

احتياط آن است که علاوه بر نماز جمعه نماز ظهر هم بخواند.

این کار خلاف احتیاط است.

خواندن سوره حمد در پایان خطبه ها اشکالی ندارد.

احتیاط مستحب آن است که امام در حال خطبه، سخنى غیر مربوط به خطبه ها نگوید; البتّه در فاصله بین خطبه ها و نماز، سخن گفتن بلامانع است.

نماز جمعه را با ایشان بخوانید و بعد از آن احتیاطاً نماز ظهر را بخوانید و اگر بتوانید به ایشان تذکر دهید که واجبات خطبه را بعد از اذان در چند دقیقه تکرار نمایند.

در صورتیکه خطبه ها را بعد از زوال شروع کند مانعی ندارد.

خوب است به رجاء مطلوبیّت، امام و خطیب جمعه در زمستان و تابستان، عمّامه داشته باشد و ردایى بپوشد و خود را بیاراید، تمیزترین لباسهاى خود را بپوشد و بوى خوش به کار برد، بطورى که با وقار و سکینه باشد. قبل از خطابه، هنگامى که مؤذّن اذان مى گوید، او بر منبر نشسته باشد تا اذان به پایان برسد و خطبه را آغاز کند. هنگام صعود بر منبر خطابه، روبه روى مردم بایستد و سلام کند، و مردم نیز با چهره هاى خود از او استقبال کنند و به چیزى از قبیل اسلحه یا عصا تکیه کند.شایسته است امام جمعه، خطیب و بلیغ باشد و به تناسب اوضاع زمان و مکان سخن گوید و عبارات فصیح و روان به کار برد. به حوادثى که در سراسر جهان براى مسلمین مى گذرد، بخصوص حوادث منطقه خود، آشنا باشد. مصالح اسلام و مسلمین را تشخیص دهد، چنان شجاع باشد که در راه خدا از ملامت و نکوهش احدى بیم به خود راه ندهد. در اظهار حق و ابطال باطل بر حسب شرایط زمان و مکان صراحت داشته باشد. امورى از قبیل مواظبت در اوقات نماز، و عمل به روش صلحا و اولیاى خدا را، که موجب تأثیر کلام او در مردم است، رعایت کند. اعمال او با مواعظ و وعده و وعیدهایش تطبیق نماید. از آنچه که موجب وهن او و کلامش مى شود، حتّى از قبیل پرگویى، شوخى و بیهوده گویى بپرهیزد. و همه این امور را تنها براى خداوند رعایت کند و هدفش اعراض از دنیاپرستى و ریاست طلبى، که سرسلسله همه گناهان است، باشد.