جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نمازهای او صحیح است ولی بعداً مراعات نماید.

هرگاه جماعت برپا شود مستحب است كسى كه نمازش را فرادا خوانده دوباره با اجماعت بخواند و اگر بعداً بفهمد كه نماز اوّلش باطل بوده نماز دوم كافى است.

كسى كه بيمارى جذام (خوره) يا برص (پيسى) دارد بنا بر احتياط واجب نمی‌تواند امام جماعت شود حتّى براى مثل خودش؛ (هرچند مسری نباشد)

كسى كه در نماز وسواس دارد و وسواس او اسباب اشكال نماز می‌شود، چنانچه بداند درصورتی‌که نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت‏ می‌شود بايد نماز را به جماعت بخواند.

كسى كه اطمينان دارد اگر سوره را بخواند به ركوع امام می‌رسد، احتياط واجب آن است كه سوره را بخواند و در اين حال اگر سوره را بخواند و اتفاقاً به ركوع امام نرسد جماعت او صحيح است.

اگر مقدار خم شدن او به حدی نباشد که صدق رکوع کند امامت ایشان صحیح نیست.

اگر سهواً باشد نمازهای سابق صحیح است.

احتیاط در ترک است.

در گناهانی که حد شرعی دارد بعد از اجرای حد هر چند توبه کند امامت جماعت او اشکال دارد.‌

در گناهانی که حد شرعی دارد بعد از اجرای حد هرچند توبه کند امامت جماعت او اشکال دارد.

در نماز جماعت، یکى از نمازگزار آنکه داراى تقوا و عدالت است پیشاپیش جمعیت می‌ایستد و دیگران در صفوفى منظّم، پشت سر او و هماهنگ با او نماز را بجا می‌آورند. کسى که در این نمازِ دسته‌جمعی، پیشاپیش جمعیت می‌ایستد «امام جماعت» است و کسى که پشتِ سر او، در نماز از او پیروى می‌کند «مأموم» است.

مستحب است امور زیر به اميد ثواب الهى در جماعت رعايت شود: 1. اگر مأموم يك مرد است در طرف راست امام، كمى عقب‌تر از او بايستد و اگر يك زن است در طرف راست امام طورى بايستد كه جاى سجده‏اش مساوى زانو يا قدم امام باشد و اگر يك مرد و يك زن يا يك مرد و چند زن باشند مرد طرف راست امام و باقى پشت سر امام مى‏ايستند و اگر چند مرد يا چند زن باشند همه پشت سر امام مى‏ايستند و اگر چند مرد و چند زن باشند مردها پشت سر امام و زن‌ها پشت سر مردها بايستند.2. اگر امام و مأموم هر دو زن باشند در يك صف مى‏ايستند، ولى امام كمى جلوتر مى‏ايستد.3. امام در وسط صف بايستد و اهل علم و فضيلت و تقوا در صف اوّل بايستند.4 صف‌های جماعت منظم باشد آن‌چنآن‌که شانه‏هاى آنان رديف يكديگر قرار گيرد و میان كسانى كه در يك صف ايستاده‏اند فاصله‏اى نباشد. 5 بعد از گفتن «قَدْ قامَتِ الصَّلاة» مأمومین همگى برخيزند و آماده جماعت شوند. 6 امام جماعت حال مأمومی را كه از ديگران ضعيف‏تر است رعايت كند و عجله نكند تا افراد ضعيف به او برسند، همچنين ركوع و سجود و قنوت را زياد طولانى نكند، مگر اين‏كه بداند همه‌کسانی كه به او اقتدا كرده‏اند آمادگى دارند.7 امام جماعت هنگام قرائت حمد و سوره صداى خود را بلند كند تا مأمومین بشنوند ولى نه بیش‌ازاندازه.8 اگر امام در ركوع بفهمد شخص يا اشخاصى تازه رسيده‏اند و مى‏خواهند اقتدا كنند ركوع را كمى طول بدهد تا به او برسند، ولى بيش از دو برابر ركوع معمولى طول ندهد، هرچند بداند شخص يا اشخاص ديگرى نيز مى‏خواهند اقتدا كنند.