جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مقلّد هر مرجعی به مقلد مرجع دیگر می‌تواند اقتدا کند مگر اینکه علم به بطلان نماز او داشته باشد.

كسى كه در غیر ركعت اول به امام اقتدا کرده و از امام عقب مانده، وقتى امام تشهّد را مى خواند احتياط واجب آن است كه زانوها را از زمين بلند كند و انگشتان دست و سينه پا را بر زمين بگذارد و بنابراحتیاط مستحب همراه او تشهّد بخواند، يا ذكر بگويد و اگر در تشهّد آخر است بنابر احتیاط واجب صبر كند تا امام سلام نماز را بگويد و بعد برخيزد و ادامه دهد.

در صورتى که موجب اهانت به نماز جماعت اوّل نباشد، مانعى ندارد.

نماز جماعت بر نماز نافله مقدم است.

1 نماز صحیح است.2 درصورتی‌که تنها جهل به‌حکم داشته اما موضوع را می‌دانسته احتیاط واجب آن است که نماز را اعاده کند.

این کار درست نیست، آن‌ها را آزاد بگذارید.

کارهاى خلاف شأن مختلف است. در بعضى از موارد حرام و موجب سقوط عدالت و در بعضى موارد کراهت دارد و مسقط عدالت نیست.

بهتر است اولویت را رعایت نمایند مگر اینکه مشکل خاصی ایجاد شود.

براى جماعت آن‌ها اشكالى ندارد.

مأموم می‌تواند نماز قضاى خود را به نماز اداى امام، اقتدا کند، هرچند قضاى دیگر نمازهاى یومیّه باشد، مثلاً امام جماعت نماز ظهر را می‌خواند و او قضاى نماز صبح را. ولى احتياط مستحب اين است كه هر دو يك نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.

در نماز جمعه، جماعت شرط است و لازم است امام نيّت جماعت کند؛ امّا در نماز عيدین يا نمازهاي ديگر لازم نيست. ولیکن مأمومین بايد نيّت جماعت کنند.

امام راتب، حقّ خاصّی بر مسجد پیدا نمی‌کند و در غیاب او می‌توان‌ از امام دیگری استفاده کرد، ولی سزاوار است احترام امام راتب رعایت گردد.