اگر به‌قصد معصيت سفر نكرده باشد، ولى در بين راه قصد او تغيير كند و بقيّه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند، امّا آنچه را قبلاً شكسته خوانده است اشكالى ندارد.
«صحرانشین‌های خانه‌به‌دوش» كه وطن خاصى ندارند و هر جا آب و خوراك براى خود و حيواناتشان فراهم باشد توقّف می‌کنند، بايد در اين مسافرت‌ها نمازشان را تمام بخوانند و روزه را بگيرند.
هرگاه صحرانشين خانه‌به‌دوش مانند مردم ديگر براى زیارت‌خانه خدا، يا تجارت، يا مسافرت ديگرى غیرازآن مسافرت كه جزء زندگى اوست برود بايد نماز را شكسته بخواند.
نماز چنین شخصی شکسته است و آن مکان حکم وطن وی را ندارد و کثیر السفر نیز نیست.
سفري است که براي ابتدا و شروع به کار اصلي باشد و سفرهايي که براي تهيه مقدمات است جزء سفرهاي اصلي محسوب نمی‌شود و نماز و روزه کامل نيست.
نمازش را کامل بخواند و نمازهای گذشته را نیز به‌تدریج به‌گونه‌ای که مشقت حاصل شود قضا کند.
خارج شدن از محل اقامت به بیش‌ازحد ترخیص، قصد اقامه‌ی ده روز را به هم می‌زند و باید در سفر اول نماز کامل خوانده شود، ولی در آن سفر تفریحی نمازش شکسته است.
در فرض سؤال کثیرالسفر محسوب می‌شود و نماز کامل است.
در فرض سؤال، کثیرالسفر محسوب می‌گردد و نماز او کامل است.
چنانچه کاهش سفر او، کمتر از ده روز نشود و یا مسافرت او به مقصد دیگر کمتر از ده روز باشد، لطمه‌ای به کثیر السفر بودن او وارد نمی‌شود چراکه معیار خارج شدن از کثیر السفر بودن، فاصله شدن ده روز بین سفر است و الا از کثیرالسفر بودن خارج می‌شود تا دوباره شرایط برای او حاصل شود.
این شخص کثیرالسفر است و نماز او کامل است.
نماز او در محل کار و محل اسکان و فاصله میان آن‌ها تمام است ولی باید در فاصله تهران تا عسلویه نماز را شکسته بخواند.
