جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نماز چنین شخصی کامل است.

در فرض سؤال مسافر می شود و باید نماز را شکسته بخواند.

كسى كه شغلش مسافرت است اگر براى كار ديگرى غير از شغل خود (مثلًا براى حج يا زيارت يا مقصد ديگرى) مسافرت كند، بايد مانند ساير مسافران نماز را شكسته بخواند، ولى اگر راننده‏اى اتومبيل خود را برای زيارت كرايه دهد و در ضمن خودش هم زيارت كند بايد نماز را تمام بخواند.

كسى كه شغلش مسافرت نيست، ولى مسافرت مقدّمه شغل اوست، مانند معلّم و كارگر و كارمندى كه خودش ساكن شهرى است و همه روز براى انجام كار به نقطه ديگرى مى‏ رود كه رفت و آمد او هشت فرسخ يا بيشتر است، بايد نماز را تمام بخواند و روزه را بگيرد.

راننده‏ ها، خلبان‏ ها، كشتيبان‏ ها و ساربان‏ ها و مانند آن ها كه سفر شغل آن ها می باشد بايد نماز را تمام بخوانند. ضمنا این نکته قابل ذکر است: هر چند علی الظاهر افراد مختلفند: گروه اوّل: شغله السّفر مانند راننده، گروه دوم: شغله فی السّفر مانند پیله ¬ور که در روایات به آن اشاره شده است « التاجر الذی یدور فی تجارته » و به تعبیر امروزی تاجری که برای تجارت نیاز به سفر دارد و گروه سوم: غیر از این افراد که مسافرتشان برای امور دیگری است؛ ولیکن به فتوای ما هیچ کدام از آن ها با هم فرقی ندارند و معیار کثیرالسّفر است یعنی به قدری سفر کنند که برای آن ها مسافرت از حالت فوق العاده خارج شود و تبدیل به حالت عادی گردد.

نماز او کامل است و اگر ماه رمضان است بايد روزه بگيرد ولي در سفر اول بنابراحتیاط مستحب ، دو سه روز اوّل نماز را جمع بخواند. ضمنا چنانچه ده روز بين سفرهاي او فاصله بيفتد، در سفر اول نمازش شکسته است.

الف : اگر فاصله میان محلّ استراحت و محلّ کار آنها سه یا چهار کیلومتر باشد، قصداقامه در دو محل صحیح است و نماز و روزه آنها کامل است و اگر فاصله زیاداست قصد اقامه درست نیست نماز آنها قصر است و نمى توانند روزه بگیرند. ب : مانند پاسخ سؤال الف است. ج : این اشخاص کثیر السّفر هستند. د: مانند پاسخ سؤال ج است. ه : در صورتى که قصد ده روز اقامت در آن محل نداشته باشند نماز و روزه آنها قصر است. د : فرقى بین آنها در مورد نماز و روزه نمی باشد.

در فرض سؤال نمازهای گذشته که شکسته خوانده است را تدریجاً قضا کند.

از همان لحظه که سفر کم می شود نماز شکسته می شود.

در سفر اول که کمتر از ده روز باشد احتیاط مستحب جمع بین نماز شکسته و تمام می باشد، ضمنا یک روز یا نه روز فرقی ندارد.

كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در محلّى بماند، خواه وطن او باشد يا نه، خواه از اوّل قصد ده روز داشته يا نه، بايد در سفر اوّل نماز را شكسته بخواند و اگر شك كند كه ده روز مانده يا نه، بايد نمازش را تمام بخواند.

اضافه ماندن اشکالی ندارد و اگر دو سه روز زودتر می رود نیز نمازش تمام است ولی اگر زمان قابل توجهی زودتر می رود نمازش تمام نیست.