مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در تمام آنچه برای آن، روز را می‌شماریم به‌صورت تلفیقی محاسبه می‌شود و منظور از روز تلفیقی آن است که حادثه دراثنای روز باشد و الا اگر از اول طلوع فجر جریان واقع‌شده باشد ده روز و نه شبی که در وسط آن است کافی است.

مسافرى که قصد ده روز کرده باید روزه واجب را بگیرد و می‌تواند روزه مستحبی به‌جا آورد و نافله‌های ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.

هرگاه مسافرى بداند مثلاً ده روز يا بيشتر به آخر ماه مانده و قصد كند كه تا آخر ماه در محلی بماند، بايد نماز را تمام بخواند، همچنين اگر نداند آن روز چندم ماه است و تا آخر ماه چقدر مانده، ولى قصدش اين است كه به‌هرحال تا آخر ماه بماند، چنانچه درواقع تا آخر ماه ده روز يا بيشتر باشد، بايد نماز را تمام بخواند.

هرگاه شك كند كه آیا نماز چهار ركعتى خوانده و بعد منصرف يا مردّد شده يا نه بايد نمازهاى خود را شكسته بخواند.

آنچه براى قصد اقامه لازم است ماندن ده روز است و امّا شب قبل از آن و شب بعدازآن لزومى‏ ندارد، بنابراين اگر از اذان صبح روز اوّل تا غروب روز دهم بماند (يعنى ده روز و نُه شب) بايد نماز را تمام بخواند، اگر بين روز به محل اقامت برسد از ساعتي که به آنجا رسيده تا همان ساعت در فردا را يک روز حساب می‌کند و حتّی یک ساعت کمتر هم کافی نیست.

اگر قصد ده روز كرده بوده و مشغول نماز چهار ركعتى شده بود ولى در وسط نماز از قصد خود برگشت، چنانچه مشغول ركعت سوم نشده بايد نماز را دورکعتی تمام كند و بقيّه نمازها را نيز شكسته بخواند و اگر به ركوع ركعت سوم رفته نمازش باطل است و تا وقتی‌که آنجاست بايد شكسته بخواند.

هرگاه كسى می‌خواهد نه روز يا كمتر در محلی بماند بعد از گذشتن اين مدّت باز تصميم می‌گیرد نه روز يا كمتر بماند تا سى روز، بايد نماز را شكسته بخواند، از روز سى و يكم بايد نماز را تمام بخواند.

هرگاه مسافرى می‌خواهد ده روز پشت سر هم در محلی بماند، يا می‌داند اجباراً بايد در آنجا توقّف كند بايد نماز را تمام بخواند.

هرگاه كسى به تصور این‌که همراهان او می‌خواهند ده روز در محلی بمانند قصد ده روز كند و بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى بفهمد كه آن‌ها قصد نکرده‌اند و منصرف شود تا مدّتى كه او در آنجاست بايد نماز را تمام بخواند.

هرگاه مسافرى قصد ندارد ده روز در جايى توقف كند ولى قصدش اين است كه مثلاً اگر رفيقش بيايد يا منزل خوبى پيدا كند ده روز بماند بايد نماز را شكسته بخواند.

هرگاه كسى قصد دارد ده روز در جايى بماند امّا احتمال مى‏دهد در اثنا مانعى پيدا شود درصورتی‌که مردم به اين‏گونه احتمالات اعتنا نكنند بايد نماز را تمام بخواند، امّا اگر احتمال وجود مانع قوى باشد نمازش شكسته است.

درصورتی‌که مقصد مشخص بوده است ولی مسافت را نمی‌دانسته، قصد اقامت به‌هم‌خورده است.