جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

شکستن نماز در صورت ضرورت مانعی ندارد.

هرگاه مشغول نماز باشد و طلبكارى طلب خود را مطالبه كند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد و صورت نماز به هم نخورد بهتر است در همان حال بپردازد، ولى اگر بدون شكستن نماز ممكن نيست صبر كند تا نماز تمام شود و اين مقدار تأخير منافات با فوريت اداى دين ندارد مگر اين‏كه ضرورت خاصى داشته باشد، مثل اين‏كه همراهان وهمسفران طلبكار مى‏روند واو به زحمت مى‏افتد. بنابراین شکستن نماز براى پرداخت بدهى مردم، در صورتى که بعد از نماز دسترسى به او پیدا نمى کند، واجب است.

شكستن نماز واجب عمداً بنابر احتياط جايز نيست، ولى براى جلوگيرى كردن از ضرر قابل توجّه مالى يا بدنى مانعى ندارد، مثلًا اگر جان نمازگزار يا كسى كه حفظ جان او واجب است به خطر بيفتد و بدون شكستن نماز رفع خطر ممكن نباشد بايد نماز را شكست، همچنين براى حفظ مالى كه نگهدارى آن لازم است، امّا براى مالى كه اهمّيّت چندانى ندارد، مكروه است.

اگر مساله مهمی باشد نماز را در حالی که به دنبال آن می رود می خواند.

هرگاه در اثناء نماز بفهمد مسجد نجس شده و تطهير مسجد نماز را به هم نزند آن را تطهير كند، در غير اين صورت بعد از نماز اقدام به تطهير مسجد نمايد و احتياط واجب آن است كه نماز خود را طولانى نكند.

اگر پيش از ركوع رکعت اول متوجّه شود اذان و اقامه را فراموش كرده چنانچه وقت وسعت داشته باشد بهتر است نماز را بشكند و اذان و اقامه را بگويد و دوباره شروع كند.(البته باید هردو فراموش شده باشد.)

در صورتی که صدق خلوت با اجنبیه داشته باشد نماز را رها کند.

هرگاه در همان اتاق که مشغول نماز است مشغول غیبت باشند باید نماز را رها کند و جای دیگر نماز بخواند زیرا حضور در مجلس گناه جایز نیست.

اشکال دارد، مگر در مواردى که کار بسیار ضرورى باشد.

هر گاه در حین نماز اخلاط سر و سینه به دهان روزه دار وارد شود باید آن را خارج کند و اگر ممکن نبود نماز را بشکند (البته می تواند نیت نماز را به نماز مستحب تغییر داده و نماز را رها کند) و پس از خارج کردن اخلاط، نماز را اعاده نماید.

درصورتی که بیم آن می رود که خودش و اطراف را آلوده کند، مانعی ندارد.

می تواند نماز را بشکند هر چند از حیواناتی که مالیت دارند نباشد.‌