در چند محل تخلّى كردن حرام است (خواه بول يا غائط): اوّل در کوچهها و جادههایی كه مسير مردم است. دوم در جايى كه براى عدّه خاصى وقفشده، مانند مدرسههایی كه مخصوص طلاب است يا مساجدى كه آبريز آن فقط براى نمازگزاران است. سوم روى قبر مؤمن يا هر محل ديگرى كه موجب بیاحترامی نسبت به مؤمن يا يکى از مقدسات شود.
منظور از دومی جاهایی است که خارج از جادههای عبور و مرور مردم باشد مثلاً در گوشهای در بیابان یا خرابه و مانند آن.
استفاده از هر سه ممنوع است مگر اینکه احتمال میدهد در گوشهای از چاه اول که انگشتر افتاده گیرکرده باشد در این صورت استفاده از دو توالت دیگر اشکالی ندارد.
هرگاه ورق قرآن و دعا يا ورقى كه نام خدا، يا پيامبر (صلیالله علیه و آله) و يا ائمّه (علیهمالسلام) روى آن نوشته باشد در جاى آلوده و نجسى بيفتد بايد فوراً آن را بيرون آورد و آب كشيد، هرچند مخارجى داشته باشد و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد احتياط واجب آن است كه اگر مستراح باشد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده، يا خطّ آن محوشده است.
تا زمانی که مطمئن شوید سکه زنگخورده و نقش آن خوانده نمیشود باید از آن دستشویی در صورت امکان و نبودن مشقت استفاده نکنید.
اگر مهر به همان صورت که در بالا نوشتهاید «عبدالله» بوده، مشکلى ندارید. ولى اگر بهصورت «عبدالله» بوده، مادام که نقش مُهر باقى است، باید آن محل را تخلیه یا تعطیل کنید و اگر دیگران خبر ندارند، لازم نیست اعلام کنید. امّا آنان که میدانند، باید رعایت کنند. و اگر چاه متّصل به لولهکشی فاضلاب است، هنگامیکه اطمینان حاصل شود آن مهر همراه فاضلاب به نقطه دورى منتقلشده، مشکلى ندارد.
درصورتیکه بلااستفاده است مانعی ندارد.
چنانچه امکان داشته باشد باید محل را تعطیل کنند و یا آن را بیرون آورند.
با توجه به اینکه مهرها هرچه باشد در مدت کوتاهی حل و مستهلک میشود بعدازآن مدت، استفاده کردن از آن محل مانعی ندارد.
لمس اسماء متبرکه بدون وضو جایز نیست و همراه داشتن در دستشویی حرام نیست هرچند بهتر آن است که از چنین کاری صرفنظر کنند.
درصورتیکه آن را بشکنند اشکالی ندارد و درصورتیکه سالم در محل ناپاک بیفتد اگر زحمت مهمی نداشته باشد بیرون آورند در غیر این صورت مانعی ندارد.
