جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فرقی ندارد.

بعد از شستن صورت بايد دست راست را از آرنج تا سر انگشت‌ها بشويد و بعد از آن دست چپ را به همين ترتيب بشوید، البته برای این که یقین نماید آرنج را کاملاً شسته، كمى بالاتر از آرنج را هم بشويد.‌  ‌

بعد از شستن دست‌ها بايد جلو سر را با رطوبت آب وضو كه در دست باقی‌مانده مسح كند و بنا بر احتياط واجب، لازم است با دست راست باشد و بهتر اين است كه از بالابه‌پایین دست بكشد، ولى عكس آن يعنى از پایین‌به‌بالا نيز اشكال ندارد.‌  ‌

نمازهايى را كه با وضو يا غسل جبيره اى می خوانند اعاده ندارد، مگر اين كه قبل از پايان وقت نماز، عذر برطرف شود، در اينجا بنا بر احتياط واجب، نماز را اعاده كنند.

هنگام شستن صورت برای وضو، واجب نمی باشد داخل بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمى ‏شود، شسته شود.‌

مسح با نوک انگشتان اشکال دارد؛ اما با بند اول انگشت اشکال ندارد.‌

در فرض سؤال مشکل است.

انجام این کار جایز نیست.

كسانى كه محاسن دارند، چنانچه پوست صورت از لاى موها پيدا باشد بايد آب را به پوست برسانند و اگر پيدا نباشد شستن روى مو كافى است و رسانيدن آب به زير آن لازم نيست.‌

هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بكند.

اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بسيار مشقّت دارد بايد به دستور جبيره عمل كند، يعنى اطراف آن را بشويد و روى آن را دست بكشد.

در مورد خروج «نزعتان» ادّعاى اجماع شده است.‌