احتیاط آن است که آن نمازها را تدریجا بطوری که به زحمت نیفتد قضا نماید.و توجه داشته باشید که مسح سر با دست راست شرط واقعي وضو است؛ ولي با توجّه به اين که ما در اين مسئله احتياط واجب داريم مي تواند به مرجع ديگري که اشکال نمي کند مراجعه کند.
هرگاه مکلف شك كند كه موى صورت او به اندازه اى است كه پوست از لاى آن پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب هر دو را بشويد.
در فرض سؤال لازم است بيخ موها را که ژل یا روغن ندارد، مسح کند.
آن قسمت را بشوید سپس دست چپ را کامل شستشو می دهد.
هرگاه دست شخصی بيش از حدّ معمول بزرگ يا كوچك باشد اعتبارى به آن نيست، بلكه بايد ببيند افراد معمولى چه اندازه از صورت خود را مى شويند، او هم همان مقدار را بشويد، همچنين كسى كه رستنگاه موى او بسيار بالا يا بسيار پايين است مطابق افراد معمولى صورت خود را مى شويد.
اگر به صورت کامل از بالا به پایین شسته نمازهای سابق صحیح است.
در صورتى که گرفتار زحمت بسیار مى شود، مسح بر جوراب مانعى ندارد.
در صورتی که احتمال می دهید در موقع وضو گرفتن بقیه دست هم شسته می شده قضا لازم نیست.
هرگاه چیزى از پشتِ پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح مى کند. و اگر نباشد، جبیره اى بر آن مى گذارد، و وضوى جبیره اى مى گیرد و بنابر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
در صورتي که مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشکالي ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جايز است، و در اين صورت حکم جبيره دارد مگر اين که واقعا کشت حقيقي باشد و جزء بدن شود.
صورت را از بالاى پيشانى يعنى جايى كه موى سر مى رويد تا آخر چانه و از نظر پهنا به مقدارى كه ميان انگشت وسط و شست قرار مىگيرد، بايد شست و اگر مختصرى از اين مقدار شسته نشود وضو باطل است، لذا براى اينكه يقين پيدا كند تمام اين مقدار شسته شده بايد كمى اطراف آن را هم بشويد.
