جلو سر، كه بالاى پيشانى است جاى مسح است هرجاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازاى يك انگشت از پهنا به اندازه پهناى سه انگشت مسح نمايد.
مسح سر را جايز است بر پوست سر يا بر موهايى كه بر آن روييده است بكشند، امّا كسى كه موى سر او به اندازهاى بلند است كه اگر مثلًا شانه كند به صورتش مىريزد، يا به جاهاى ديگر سر مىرسد، بايد بيخ موها را مسح كند و بهتر است كه قبل از وضو، فرق سر را باز كند تا پس از شستن دست چپ، بن موها يا پوست سر را به راحتّى مسح نمايد
احتیاط آن است که آن نمازها را تدریجا بطوری که به زحمت نیفتد قضا نماید.و توجه داشته باشید که مسح سر با دست راست شرط واقعي وضو است؛ ولي با توجّه به اين که ما در اين مسئله احتياط واجب داريم مي تواند به مرجع ديگري که اشکال نمي کند مراجعه کند.
اگر دست آب کافی دارد، رطوبت گرفتن از اعضای دیگر خالی از اشکال نیست.
چنانچه مقدار آب اضافه شده کم باشد و در آب وضو نابود و مستهلک شود اشکالی ندارد .
در غیر موارد ضرورت این کار را ترک کنند.
سعی کند از آب سرد استفاده کند و فاصله نیندازد که دراین صورت خشک نمی شود. ولی اگر نهایتا خشک شد از آب خارج استفاده کند و بنابر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
اشکالی ندارد، البته بهتر است ازبالا به پایین مسح شود.
در فرض سؤال لازم است بيخ موها را که ژل یا روغن ندارد، مسح کند.
هرگاه چیزى از پشتِ پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح مى کند. و اگر نباشد، جبیره اى بر آن مى گذارد، و وضوى جبیره اى مى گیرد و بنابر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
در صورتي که مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشکالي ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جايز است، و در اين صورت حکم جبيره دارد مگر اين که واقعا کشت حقيقي باشد و جزء بدن شود.
