هرگاه توانايى بر ايستادن دارد امّا مىداند يا احتمال عقلائى مىدهد كه براى او ضرر داشته باشد، يا بيمارىاش طولانى می‌شود، يا مثلاً زخم يا شكستگى استخوان او دير التيام پيدا مىكند، بايد نشسته نماز بخواند و اگر آن‌هم ضرر دارد خوابيده نماز بخواند.
سجده کردن بر خاک موضوعیت ندارد، اگرچه خاک نسبت به چیزهای که سجده بر آن صحیح است اولویت دارد.
تکبیرة الاحرام از ارکان نماز است و ترك آن خواه از روى عمد باشد يا سهو نماز را باطل می‌کند، امّا اضافه كردن آن (يعنى به‌جاى يك الله‌اکبر مثلاً دومرتبه الله‌اکبر بگويد) اگر عمدى باشد موجب باطل شدن نماز است اما اگر از روى سهو باشد نماز را باطل نمی‌کند، هرچند احتیاط مستحب آن است که آن را اعاده کند.
چیزی مانند دستمال‌کاغذی را با دست نگه دارد و پیشانی را بر آن قرار دهد.
كسى كه احتمال مىدهد تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند بنا بر احتياط واجب در اوّل وقت نماز نخواند.
هرگاه بعد از نماز يا بعد از سجده متوجّه شود بر چيزى سجده كرده كه سجده بر آن جایز نبوده، نمازش صحيح است.
پيشانى بايد روى چيزى قرار گيرد كه سجده بر آن صحيح است و اگر حائلی در اين وسط باشد مانند موى سر، به حدّى كه پيشانى به خود مهر نرسد سجده صحیح نیست.
درصورتی‌که وقت تنگ نیست نماز را رها کند و تجدید وضو کند و نماز را از سر بگیرد.
روایات ناظر به دو دست است ولی بالا آوردن یک دست موجب بطلان نماز نمی‌شود.
