آنهایی که توجه نداشتهاند نمازشان صحیح است و باید قضای آن سجده را بلافاصله بعد از نماز بجا آورده باشند و دو سجده سهو نیز بجا آورند و الا نماز را باید اعاده کنند و آنها که آگاهانه یک سجده را ترک کردهاند باید نماز را اعاده کنند.
هرگاه پيشانى بیاختیار از جاى سجده بلند شود و برگردد، (این دو برخورد) يك سجده حساب میشود، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه ولى اگر اختياراً آن را بردارد اگر قبل از ذكر و از روى عمد باشد نمازش باطل است و الا اشكال ندارد.
در فرض سؤال اشکالی ندارد.
هرگاه در حال سجده متوجّه شود پيشانى را بر چيزى گذارده كه سجده بر آن جایز نيست، اگر ممكن است و منافات با صورت نمازگزار ندارد پيشانى را به روى چيزى كه سجده بر آن صحيح است بكشد و اگر دسترسى ندارد و وقت تنگ است اول بر لباسش اگر از کتان يا پنبه است سجده کند، اگر نبود بر لباس اگر از پشم است يا بر فرش، اگر نبود بر فلزات و اشياء معدني و اگر هیچچیزی نبود بر پشت دست خود سجده کند. (پشت دست آخرين چيز است.) در اين صورت چنانچه وقت نماز باقي است نماز را تمام کرده و بنا بر احتياط دوباره بخواند و اگر وقت تنگ است قضا ندارد.
هرگاه بهطور غیرمعمول سجده كند مثلاً بخوابد و هفت عضو بدن را بر زمين بچسباند سجدهاش باطل است.
هرگاه بعد از نماز يا بعد از سجده متوجّه شود بر چيزى سجده كرده كه سجده بر آن جایز نبوده، نمازش صحيح است.
گذاشتن مهر بر پيشاني با دست در حال اختيار سجده محسوب نمیشود و اگر مهر را بردارند و بر زمين بگذارند سپس سجده کنند صحيح است.
درصورتیکه در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده باشد نمازهای گذشته صحیح است اما از این به بعد مراعات نماید.
هرگاه سجده را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و سجده را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست و باید قضای آن را بعد از نماز به جا آورد.
اگر بهصورت ایستاده ذکر سجده را میخواندهاید احتیاطاً اعاده نمایید.
